Waarom wij Kerstmis vieren

De oude man zat op een koude kerstavond in zijn benzinestation. Dat was hij niet geweest
ergens in de jaren sinds zijn vrouw was overleden. Het was gewoon weer een dag
naar hem. Hij had geen hekel aan Kerstmis, maar kon geen reden vinden om het te vieren. Hij
zat daar te kijken naar de sneeuw die het afgelopen uur was gevallen
en zich afvragend waar het allemaal over ging toen de deur openging en een dakloos was
man stapte er doorheen.

In plaats van de man eruit te gooien, zou Old George, zoals hij bekend stond bij zijn klanten,
zei tegen de man dat hij bij de kachel moest komen zitten en zich moest opwarmen. ‘Bedankt, maar ik
Het is niet mijn bedoeling om je op te dringen," zei de vreemdeling. "Ik zie dat je het druk hebt, ik ga gewoon."

'Niet zonder iets warms in je buik.' zei George.

Hij draaide zich om, opende een thermoskan met wijde opening en overhandigde die aan de vreemdeling. "Het
Het is niet veel, maar het is warm en smakelijk. Stoofpot... Zelf gemaakt. Wanneer je klaar bent,
er is koffie en het is vers."

Precies op dat moment hoorde hij het "geding" van de opritbel. ‘Sorry, wees
Zo terug,' zei George. Op de oprit stond een oude Chevy uit '53. Steam
rolde uit de voorkant. De bestuurder was in paniek. "Meneer, kunt u mij helpen!"
zei de chauffeur, met een diep Spaans accent. "Mijn vrouw is zwanger en mijn auto
is kapot." George opende de motorkap. Het was slecht. Het blok zag er gebarsten uit
de kou, de auto was dood..

'Je gaat hier niet in,' zei George terwijl hij zich omdraaide.

'Maar meneer, help alstublieft...' De deur van het kantoor ging achter George dicht terwijl hij
ging naar binnen. Hij ging naar de muur van het kantoor, pakte de sleutels van zijn oude vrachtwagen en ging
terug naar buiten. Hij liep om het gebouw heen, opende de garage en startte de vrachtwagen
en reed ermee rond naar de plek waar het stel stond te wachten. 'Hier, neem mijn vrachtwagen,' zei hij.
'Ze is niet het beste wat je ooit hebt gezien, maar ze loopt heel goed.'

George hielp de vrouw in de vrachtwagen te zetten en keek toe hoe deze de vrachtwagen in reed
nacht. Hij draaide zich om en liep het kantoor weer binnen. "Blij dat ik ze de vrachtwagen heb gegeven,
hun banden werden ook neergeschoten. Die oude vrachtwagen is gloednieuw." George dacht van wel
praatte met de vreemdeling, maar de man was weg. De thermosfles stond leeg op het bureau,
met een gebruikt koffiekopje ernaast. 'Nou ja, hij heeft tenminste iets in zijn buik,' George
gedachte.

George ging weer naar buiten om te kijken of de oude Chevy zou starten. Het draaide langzaam,
maar het begon.. Hij trok hem de garage in waar de vrachtwagen had gestaan. Hij dacht
hij zou eraan sleutelen om iets te doen. Kerstavond betekende geen klanten. Hij
ontdekte dat het blok niet was gescheurd, het was gewoon de onderste slang op de radiateur.
'Nou, schiet maar, ik kan dit wel oplossen,' zei hij tegen zichzelf. Dus heeft hij een nieuwe erop gezet.

'Met die banden komen ze ook niet de winter door.' Hij nam de sneeuwtreden
van de oude Lincoln van zijn vrouw. Ze waren als nieuw en hij was niet van plan om met de auto te rijden
Hoe dan ook.

Terwijl hij aan het werk was, hoorde hij schoten worden afgevuurd. Hij rende naar buiten en naast een politieauto
een officier lag op de koude grond. Bloedend uit de linkerschouder kreunde de officier:
"Help me alstublieft."

George hielp de officier naar binnen terwijl hij zich de training herinnerde die hij in de gevangenis had gekregen
Leger als hospik. Hij wist dat de wond aandacht nodig had. 'Druk om het bloeden te stoppen'
hij dacht. Het uniformbedrijf was er die ochtend geweest en had de winkel netjes verlaten
handdoeken. Hij gebruikte die en ducttape om de wond te verbinden. "Hé, ze zeggen dat ducttape dat wel kan
repareer alles,' zei hij, in een poging de politieagent op zijn gemak te stellen.

'Iets tegen de pijn,' dacht George. Het enige dat hij had waren de pillen die hij voor zijn rug gebruikte.
"Deze zouden moeten werken." Hij deed wat water in een kopje en gaf de politieagent de pillen.
'Blijf volhouden, ik ga een ambulance voor je halen.'

De telefoon was dood. 'Misschien kan ik een van je vrienden op die praatbox krijgen
in je auto." Hij ging naar buiten en ontdekte dat er een kogel in het dashboard was terechtgekomen
de portofoon.

Hij ging weer naar binnen en zag de politieagent rechtop zitten. ‘Bedankt,’ zei de officier. "Je zou kunnen
hebben mij daar achtergelaten. De man die mij neerschoot, is nog steeds in de buurt."

George ging naast hem zitten: ‘Ik zou nooit een gewonde man in het leger achterlaten en ik
Ik zal je niet verlaten.' George trok het verband terug om te kijken of er bloedingen waren. 'Kijkt
erger dan wat het is. De kogel ging dwars door je heen. Het is maar goed dat het belangrijke is gemist
wel dingen. Ik denk dat je na verloop van tijd zo goed als regen zult zijn."

George stond op en schonk een kop koffie in. "Hoe vat je het op?" hij vroeg.

"Niets voor mij", zei de officier.

'O, jij gaat dit drinken. Het beste van de stad. Jammer dat ik geen donuts heb.' De officier
lachte en huiverde tegelijk.

De voordeur van het kantoor vloog open. Er stormde een jongeman met een pistool binnen. "Geef mij alles
jouw geld! Doe het nu!" schreeuwde de jongeman. Zijn hand trilde en George kon het wel
vertellen dat hij nog nooit zoiets had gedaan.

"Dat is de man die mij neerschoot!" riep de officier..

"Zoon, waarom doe je dit?" vroeg George: ‘Je moet het kanon opbergen.
Er kan iemand anders gewond raken."

De jongeman was in de war. 'Hou je mond, oude man, anders schiet ik jou ook neer. Geef mij nu
het geld!"

De agent greep naar zijn pistool. 'Leg dat ding weg,' zei George tegen de agent, 'wij
Ik heb er hier nu één te veel."

Hij richtte zijn aandacht op de jongeman. 'Zoon, het is kerstavond. Als je geld nodig hebt,
Nou, dan, hier. Het is niet veel, maar het is alles wat ik heb. Zet die erwtenschieter nu weg.'

George haalde $150 uit zijn zak en overhandigde het aan de jongeman, terwijl hij zijn hand uitstrekte naar de
loop van het geweer tegelijkertijd. De jongeman liet zijn greep op het pistool los en viel op
zijn knieën en begon te huilen. "Ik ben hier niet zo goed in, hè? Het enige wat ik wilde was kopen
iets voor mijn vrouw en zoon,' vervolgde hij. 'Ik ben mijn baan kwijt, mijn huur moet betaald worden, mijn auto
vorige week in beslag genomen."

George overhandigde het pistool aan de agent. 'Zoon, we komen allemaal wel eens in de problemen
De weg is soms moeilijk, maar we komen er zo goed mogelijk doorheen."

Hij kreeg de jongeman overeind en zette hem op een stoel tegenover de agent.
"Soms doen we domme dingen." George overhandigde de jongeman een kop koffie. "Bein'
Dom is een van de dingen die ons menselijk maakt. Hier binnenkomen met een pistool is niet de oplossing.
Ga daar nu zitten en warm je op, dan regelen we dit wel."

De jongeman was gestopt met huilen. Hij keek naar de agent. 'Sorry dat ik je neerschoot. Het is gewoon.'
ging af. Het spijt me agent."

"Zwijg en drink je koffie", zei de agent.

George kon buiten het geluid van sirenes horen. Een politieauto en een ambulance slipten
tot een stop. Er kwamen twee agenten door de deur, met getrokken wapens. "Chuck! Gaat het?" een van de agenten
vroeg de gewonde officier.

'Niet slecht voor iemand die een kogel heeft opgevangen. Hoe heb je mij gevonden?'

'GPS-locator in de auto. Het beste sinds gesneden brood. Wie heeft dit gedaan?' vroeg de andere agent
toen hij de jongeman naderde.

Chuck antwoordde hem: 'Ik weet het niet. De man rende het donker in. Hij liet alleen zijn pistool vallen
en rende."

George en de jongeman keken elkaar allebei verbaasd aan.

'Werkt die kerel hier?' vervolgde de gewonde agent.

'Ja,' zei George, 'ik heb hem vanochtend net aangenomen. Jongen is zijn baan kwijtgeraakt.'

Het ambulancepersoneel kwam binnen en laadde Chuck op de brancard. De jongeman boog zich
keek naar de gewonde agent en fluisterde: 'Waarom?'

Chuck zei net: 'Merry Christmas boy... en jij ook, George, en bedankt voor alles.'

'Nou, het lijkt erop dat je daar een beetje pauze hebt gehad. Dat zou een aantal van je problemen moeten oplossen.'

George ging de achterkamer in en kwam naar buiten met een doos. Hij haalde er een ringendoosje uit. "Hier
jij maar, iets voor de kleine vrouw. Ik denk niet dat Martha dat erg zou vinden. Ze zei dat het zou gebeuren
komt ooit van pas."

De jongeman keek naar binnen en zag de grootste diamanten ring die hij ooit had gezien. 'Ik kan dit niet aan'
zei de jongeman. "Het betekent iets voor je."

'En nu betekent het iets voor je,' antwoordde George. 'Ik heb mijn herinneringen. Dat is alles wat ik nodig heb.'

George reikte opnieuw in de doos. Vervolgens verschenen een vliegtuig, een auto en een vrachtwagen. Ze waren
speelgoed dat de oliemaatschappij voor hem had achtergelaten om te verkopen. 'Hier is iets voor die kleine man van je.'

De jongeman begon weer te huilen toen hij de 150 dollar teruggaf die de oude man had overhandigd
hem eerder.

'En waar moet je het kerstdiner mee kopen? Dat bewaar je ook,' zei George.
'Ga nu naar huis, naar je familie.'

De jongeman draaide zich om terwijl de tranen over zijn gezicht stroomden. "Ik ben hier morgenochtend voor mijn werk,
als dat baanaanbod nog goed is."

'Nee. Ik ben op eerste kerstdag gesloten,' zei George. "Tot overmorgen."

George draaide zich om en ontdekte dat de vreemdeling was teruggekeerd. 'Waar kom je vandaan? Ik
dacht dat je weg was?"

'Ik ben hier geweest. Ik ben hier altijd geweest', zei de vreemdeling. ‘Je zegt dat je het niet viert
Kerstmis. Waarom?"

'Nou, nadat mijn vrouw was overleden, kon ik gewoon niet begrijpen wat het allemaal was. Een boom aan het zetten
en het leek allemaal een verspilling van een goede dennenboom. Koekjes bakken zoals ik vroeger met Martha deed, dat was gewoon niet meer mogelijk
Ik heb hetzelfde gedaan en bovendien werd ik een beetje mollig."

De vreemdeling legde zijn hand op George's schouder. ‘Maar jij viert de feestdag wel, George.
Je gaf me eten en drinken en verwarmde me als ik het koud had en honger had. De vrouw met
kind zal een zoon baren en hij zal een groot dokter worden.

De politieagent die je hebt geholpen, zal vervolgens 19 mensen redden van de dood door terroristen. De jongeren
De man die je probeerde te beroven, zal je een rijk man maken en niets voor zichzelf nemen. "Zo mag ik het horen
van het seizoen en je houdt het net zo goed als elke man."

George was verrast door alles wat deze vreemdeling had gezegd. "En hoe weet jij dit allemaal?" vroeg
de oude man.

'Geloof me, George. Ik weet alles over dit soort dingen. En wanneer je dagen voorbij zijn
je zult weer bij Martha zijn."

De vreemdeling liep naar de deur. 'Als je me wilt excuseren, George, ik moet nu gaan. Dat heb ik gedaan
om naar huis te gaan waar een groot feest gepland staat."

George keek hoe het oude leren jasje en de gescheurde broek die de vreemdeling droeg, omdraaiden
in een wit gewaad. Een gouden licht begon de kamer te vullen.

'Zie je, George... het is mijn verjaardag. Vrolijk kerstfeest.'

George viel op zijn knieën en antwoordde: "Gefeliciteerd, Heer Jezus"


Dit verhaal is beter dan welke wenskaart dan ook.
VROLIJKE KERSTDAGEN EN GOD ZEGEN!

kat

Oooh, daar heb je een dubbele dank voor, Katt. Wat een mooi verhaal. Bedankt dat je dat deelt. Verwarmt de kokkels van het hart.

blauw

de geest van Kerstmis VROLIJKE KERSTMIS MIJN BESTE HARTEN <3 :'X