Ahhh, de herinneringen die naar boven kwamen.......

Ik kan volkomen begrijpen hoe dat de tranen in je ogen bracht. Je moet de gebakken toast in je leven brengen!

Mijn moeder maakte als kind Engelse muffinpizza's voor mij. Ik hield van hen. Een paar jaar geleden liet ik haar dat maken voor mijn verjaardagsdiner

Ik probeerde dat recept en de eerste keer was het meer een chocoladesaus dan een fudge. Ik weet nog dat ik dacht: oh, dit klopt niet Ik heb het opnieuw gemaakt en het bleek semi-fatsoenlijk.

Verdomd, Hershey's!

Ah Lips, je hebt voor mij een herinnering opgeroepen aan de tijd dat ik een jonge "meid" was. Jij noemt het gebakken toast, wij noemden het altijd gebakken brood. Ik herinner me dat mijn moeder gebakken brood voor me maakte toen ik op kniehoogte zat tegenover een sprinkhaan, en ik herinner me dat ik tegen haar zei dat ik het elke dag zou eten toen ik trouwde. Ik ben er tot op de dag van vandaag nog steeds dol op, maar het is geen dagelijkse traktatie die ik mezelf toesta!

Zoals je weet liggen mijn roots ook in Ierland, maar ik kan me niets specifiek Iers herinneren dat mijn grootmoeder of moeder vroeger maakte. Misschien moet ik wat onderzoek doen.

blauw

Oké jongens... jullie kunnen niet blijven praten over het gebakken toastbrood en niet beschrijven hoe het gemaakt is... kom op... geef maar!

Mijn moeder maakte deze heerlijke rijstpudding als ontbijt als speciale traktatie... er zat veel opgeklopt eiwit in en het was zo zoet en romig... lekker...

kat

Prachtige en ontroerende verhalen allemaal.....bedankt voor het delen.

Ik begrijp waarom ze zowel een glimlach als een traan zouden brengen.

Ik maak killer Hershey's cacaofudge. Absoluut fantastisch. Ik kan het hele ding opeten als niemand me voor is. Niet dat ik dat doe, maar het zou kunnen.
Het ding van mijn vader was hertenvleeschili. Hij was voor 1/4 van Amerikaanse afkomst, en het jagen op herten zat in zijn bloed. Ieder seizoen verdiende hij een gigantische pot of twee.
Het enige dat ik me kan herinneren dat mijn grootouders maakten, dat moet iets cultureels zijn geweest, waren roerei en hersenen. ewwww. Ik zou mezelf nooit kunnen dwingen die te eten, en zal die traditie niet voortzetten.
Mijn familietraditie is gestolen van een gemengd Japans/Amerikaans koppel-hamburgerhash. Rundergehakt, ui, een beetje maïs en aardappelen gebakken in de koekenpan (voor mij bedekt met Heinz). Dat maakt iedereen nog steeds.

Mijn moeder zou nog een ouderwetse favoriet maken waar niemand iets van lijkt te weten: Skippys. (van skippy-pindakaas). Neem een hamburgerbroodje, smeer pindakaas aan elke kant, beleg met een plakje gesneden ananas, leg er een plakje Amerikaanse kaas (of cheddar) op en bak in een oven van 350 graden tot de kaas smelt. Mmmmmmmmm Goed!

Ik herinner me dat mijn moeder zuurkool en keilbasa in een pan maakte. De kinderen verspreidden zich als ze dat deed. Jaren later probeerde ik het en werd er verliefd op, net als haar kip en dumplings.

Ik denk dat het een jaar geleden was, ik passeerde een gezin en je kon het ruiken toen ze het begonnen te serveren (Picknickplaats). Ik bleef lopen, hoewel ik bijna tegen een boom botste vanwege de tranen in mijn ogen ter nagedachtenis aan haar.