Ciao,
Il "gratta è vinci" è sicuramente uno degli sport più praticati, per molte ragioni, dagli italiani di una certa età.
Non richiede abilità particolari, non richiede una buona vista per leggere le regole scritte a caratteri piccoli nel retro del biglietto, e non serve nemmeno una mano troppo ferma.
Nel caso di una vincita importante non c'è nemmeno il problema di rivolgersi ad un consulente fiscale.
Se acquistando il gratta e vinci denominato "il miliardario", si dovesse trovare il biglietto che, ogni 6 milioni di grattate, restituisce il premio di 500.000 euro....dove sarebbe il problema?
Ci penserebbe lo stato stesso a trattenersi i 99.900 euro che si è riservato per gioire insieme a noi.
L'hanno chiamata "tassa della fortuna" ed è il 20% sulle vincite eccedenti i 500 euro.
Scusate il sarcasmo...arrivo al nocciolo della questione.
Lo stato si dice attento al problema della ludopatia imponendo un blocco sulle pubblicità sul gioco d'azzardo ma da anni si fa complice di un grande imbroglio.
Perché continua a permettere che venga utilizzato un nome come "gratta e vinci" per identificare le lotterie istantanee?
Per non parlare di tutte le denominazioni delle singole serie che sono ancora più ingannevoli e assurde oltre che tragicomiche per il periodo che stiamo vivendo.
Una su tutte il "turista per sempre" che, con le guerre, i terremoti e le pandemie, al massimo si potrebbe chiamare "al parco per sempre"...
L'appena citato "il miliardario" ha un premio massimo netto di 400.100 euro...quindi "il quasi mezzo milione".
A pensar male, visto che sul gratta e vinci ci si accaniscono molti pensionati italiani, quel mezzo milione di euro sta a riesumare il vecchio miliardo di lire.
Chissà quali considerazioni potrebbero invece fare questi "silver age" se leggessero accanto al prezzo in euro quello in vecchie lire
Magari si ricorderebbero che con quelle 10000 lire, i 5 euro che ora usano per acquistare un' illusione di un minuto , prima al mercato ci compravano frutta e verdura per una settimana.
Se poi penso che ci sono gratta e vinci da 20 o 25 euro...
Come armonizzare queste scelte con l'invito ad un gioco responsabile?
Per non parlare del martellamento, ormai quotidiano, sulle radio o nei giornalii anche nel web, di notizie di vincite importanti a questo tipo di gioco.
Per tutto questo, per una questione di responsabilità e trasparenza, lo stato italiano è chiamato ad un semplice gesto: cambiare il nome ai "gratta e vinci".
HOI,
Het "scratch and win" is om vele redenen zeker een van de meest beoefende sporten door Italianen van een bepaalde leeftijd.
Er zijn geen speciale vaardigheden voor nodig, er is geen goed gezichtsvermogen voor nodig om de regels te lezen die in kleine letters op de achterkant van het kaartje staan, en er is zelfs geen erg vaste hand voor nodig.
Bij een grote winst is er niet eens het probleem om contact op te nemen met een belastingadviseur.
Als u door het kopen van een kraskaart genaamd "de miljardair" het kaartje zou vinden dat, elke 6 miljoen krasjes, de prijs van 500.000 euro oplevert... waar zou het probleem dan zitten?
De staat zou er zelf voor zorgen dat de 99.900 euro die hij heeft gereserveerd, behouden blijft om samen met ons te kunnen genieten.
Ze noemden het de ‘geluksbelasting’ en deze bedraagt 20% op winsten boven de 500 euro.
Sorry voor het sarcasme... Ik kom tot de kern van de zaak.
De staat zegt aandacht te hebben voor het probleem van gokverslaving door gokreclame te blokkeren, maar is al jaren medeplichtig aan grootschalige oplichting.
Waarom blijft u toestaan dat een naam als 'krasloten' wordt gebruikt om instantloterijen te identificeren?
Om nog maar te zwijgen van alle namen van de afzonderlijke series, die nog misleidender, absurder en tragikomischer zijn voor de periode waarin we leven.
Eén vooral de "toerist voor altijd" die met oorlogen, aardbevingen en pandemieën hoogstens "voor altijd in het park" genoemd zou kunnen worden...
De eerdergenoemde ‘miljardair’ heeft een maximale nettoprijs van 400.100 euro... dus ‘bijna een half miljoen’.
Als je er slecht over nadenkt, komt dat, gezien het feit dat veel Italiaanse gepensioneerden geobsedeerd zijn door krasloten, neer op een half miljoen euro dat het oude miljard lire nieuw leven inblaast.
Wie weet welke overwegingen deze mensen uit de "zilveren eeuw" zouden kunnen maken als ze de prijs in oude lire naast de prijs in euro's zouden lezen?
Misschien zouden ze zich herinneren dat ze met die 10.000 lire, de vijf euro waarmee ze nu een illusie van één minuut kopen, een week lang groenten en fruit op de markt kochten.
Als ik dan denk dat er krasloten zijn voor 20 of 25 euro...
Hoe kunnen deze keuzes in harmonie worden gebracht met de uitnodiging tot verantwoord spelen?
Om nog maar te zwijgen van het inmiddels dagelijkse nieuws over grote winsten in dit soort spellen op de radio, in kranten en zelfs op internet.
Ondanks dit alles wordt de Italiaanse staat, uit verantwoordelijkheid en transparantie, opgeroepen om een eenvoudig gebaar te maken: het veranderen van de naam van ‘krasloten’.
HI,
The "scratch and win" is certainly one of the most practiced sports, for many reasons, by Italians of a certain age.
It doesn't require any special skills, it doesn't require good eyesight to read the rules written in small print on the back of the ticket, and it doesn't even require a very steady hand.
In the case of a major win there is not even the problem of contacting a tax advisor.
If by purchasing the scratch card called "the billionaire", you were to find the ticket that, every 6 million scratches, returns the prize of 500,000 euros.... where would the problem be?
The state itself would take care of keeping the 99,900 euros it has reserved to rejoice with us.
They called it the "lucky tax" and it is 20% on winnings exceeding 500 euros.
Sorry for the sarcasm...I'm getting to the heart of the matter.
The state says it is attentive to the problem of gambling addiction by imposing a block on gambling advertising but for years it has been complicit in a major scam.
Why do you continue to allow a name like "scratch cards" to be used to identify instant lotteries?
Not to mention all the names of the individual series which are even more misleading and absurd as well as tragicomic for the period we are living in.
One above all the "tourist forever" who, with wars, earthquakes and pandemics, at most could be called "at the park forever"...
The aforementioned "billionaire" has a maximum net prize of 400,100 euros... therefore "almost half a million".
If you think about it badly, given that many Italian pensioners are obsessed with scratch cards, that half a million euros amounts to resurrecting the old billion of lire.
Who knows what considerations these "silver age" people might instead make if they read the price in old lire next to the price in euros
Maybe they would remember that with those 10,000 lire, the 5 euros they now use to buy a one-minute illusion, they used to buy fruit and vegetables for a week at the market.
Then if I think that there are scratch cards for 20 or 25 euros...
How can these choices be harmonized with the invitation to responsible gaming?
Not to mention the now daily pounding, on the radio or in newspapers and even on the web, of news of important winnings in this type of game.
For all this, as a matter of responsibility and transparency, the Italian state is called to make a simple gesture: changing the name of "scratch cards".
vertaald met 
