A shill is person who is paid to help another person or organization to sell goods or services. The shill pretends to have no association with the seller/group and gives onlookers the impression that he or she is an enthusiastic customer. The person or group that hires the shill is using crowd psychology, to encourage other onlookers or audience members (who are unaware of the set-up) to purchase said goods or services.
Shills are often employed by confidence artists. The term plant is also used. The term is also used to describe a person who is paid to help a political party or other advocacy organization to gain adherents; as with the situation of selling goods or services, the shill gives the impression of being unrelated to the group in question, and gives the impression that he or she finds merit in the ideological claims of the political party.
Shilling is illegal in many circumstances and in many jurisdictions[1] because of the frequently fraudulent and damaging character of their actions. However, if a shill does not place uninformed parties at a risk of loss, but merely generates "buzz", the shill's actions may be legal. For example, a person planted in an audience to laugh and applaud when desired (see claque), or to participate in on-stage activities as a "random member of the audience", is a type of legal shill.
"Shill" can also be used pejoratively to describe a critic who appears either all-too-eager to heap glowing praise upon mediocre offerings, or who acts as an apologist for glaring flaws. In this sense, they would be an implicit "shill" for the industry at large, possibly because their income is tied to its prosperity. The origin of the term shill is uncertain; it may be an abbreviation of the Yiddish shillaber. The word originally denoted a carnival worker who pretended to be a member of the audience in an attempt to elicit interest in an attraction. Some sources trace the usage only back to 1914.
Thanks to wikipedia !
Een shill is een persoon die wordt betaald om een andere persoon of organisatie te helpen goederen of diensten te verkopen. De shill doet alsof hij of zij geen band heeft met de verkoper/groep en geeft toeschouwers de indruk dat hij of zij een enthousiaste klant is. De persoon of groep die de shill inhuurt, maakt gebruik van crowdpsychologie om andere toeschouwers of leden van het publiek (die zich niet bewust zijn van de opzet) aan te moedigen genoemde goederen of diensten te kopen.
Shills worden vaak gebruikt door vertrouwenskunstenaars. Ook wordt de term plant gebruikt. De term wordt ook gebruikt om een persoon te beschrijven die wordt betaald om een politieke partij of een andere belangenorganisatie te helpen aanhangers te winnen; Net als bij de verkoop van goederen of diensten wekt de shill de indruk dat hij of zij geen verband houdt met de groep in kwestie, en de indruk wekt dat hij of zij verdienste vindt in de ideologische claims van de politieke partij.
Shilling is onder veel omstandigheden en in veel rechtsgebieden illegaal[1] vanwege het vaak frauduleuze en schadelijke karakter van hun acties. Als een shill echter niet het risico van verlies voor ongeïnformeerde partijen met zich meebrengt, maar alleen maar 'buzz' genereert, kunnen de acties van de shill legaal zijn. Een persoon die bijvoorbeeld in een publiek is geplaatst om te lachen en te applaudisseren wanneer dat gewenst is (zie claque), of om deel te nemen aan activiteiten op het podium als een "willekeurig lid van het publiek", is een soort juridische shill.
'Shill' kan ook pejoratief worden gebruikt om een criticus te beschrijven die óf maar al te graag lovende lof uitstraalt over middelmatige aanbiedingen, óf die optreedt als een apologeet voor flagrante tekortkomingen. In die zin zouden ze impliciet een ‘shill’ zijn voor de industrie als geheel, mogelijk omdat hun inkomen gekoppeld is aan de welvaart ervan. De oorsprong van de term shill is onzeker; het kan een afkorting zijn van het Jiddische shillaber. Het woord duidde oorspronkelijk op een carnavalswerker die zich voordeed als lid van het publiek in een poging interesse in een attractie te wekken. Sommige bronnen traceren het gebruik pas tot 1914.
Met dank aan Wikipedia!