Spam

Vroeger was er een monnik die een expert was op het gebied van de Diamant Sutra, en aangezien boeken in zijn tijd opmerkelijk waardevol waren, droeg hij het enige exemplaar voor alle praktische doeleinden van dat tijdperk op zijn rug. Hij werd vooral gevraagd vanwege zijn lezingen en inzicht in de Diamant Sutra, en vanwege zijn scherpe financiële kennis, omdat hij de diepgang ervan niet alleen aan monniken en meesters, maar ook aan de gewone mensen bekendmaakte. Zo maakten de mensen uit dat traktaat kennis met de Diamant Sutra, en terwijl de monnik door een bergstraat reisde, kwam hij een dichtbij gelegen bal tegen waar thee en gebak werd verkocht.
De hongerige monastieke had zich graag willen verfrissen, maar helaas had hij geen geld. Hij zei tegen de oude bruid: 'Tijdens mijn pauze heb ik last van een vreugde die meer dan schrander is: de Diamant Sutra. Als jij me met wilskracht wat thee en gebak overhaalt, wil ik je graag over deze grote schat aan kennis vertellen.'
Het verouderde meisje wist zelf iets van de Diamant Sutra en stelde haar eigen koopje voor. Ze zei: 'O goed opgeleide broeder, als je een onopgesmukt probleem wilt opgeven, zal ik je thee en gebak schenken.' Hiermee was de losse monnik het gemakkelijk eens. De kleine vrouw zei toen: "Als je deze taarten eet, eet je dan met de geest van de dag, het brein van de begiftiging of het intellect van de toekomst?"
Er kwam geen vervulling bij de broer op, dus nam hij het opgeven van zijn terugweg over en liet het vers van de Diamant Sutra achterwege, in de hoop dat hij met de oplossing kon komen.
antwoord. Terwijl hij studeerde en nadacht, groeide de prime laat en de antieke hulp stopte haar spullen in een hospice in plaats van de dag.
'Je bent inderdaad een roekeloze monastieke,' zei het oude werkstuk terwijl ze de verlangende monnik in zijn dilemma redde. 'Je bijt met je mond in de thee en het gebak.'

Heer - hoe nu verder