Is er werkelijk iemand die nog brieven schrijft/mailt?

Hallo bende:

Vandaag heb ik een late bedankkaart gestuurd naar mijn 94-jarige tante, die erop staat mij $ 5 of $ 10 dollar te sturen in elk van haar brieven die ze naar mij stuurt. (Het is schattig dat het nog steeds gebeurt, ook al ben ik nu 41 jaar oud.)

Op de kaart schreef ik een paar regels over hoe het met mijn zussen en broer ging en over andere nieuwswaardige gebeurtenissen. Ik weet dat dit van mij wordt verwacht bij alles wat ik haar stuur. Ze is van lang geleden van de wereld waar de enige manier om contact te houden via de post was. Dit is nog steeds de enige manier waarop ze met ons allemaal communiceert, tenzij het per telefoon is. (Ze heeft nog steeds een draaiknop in haar keuken.)

Het viel me op dat nu, met e-mails, sms'jes, blogs, discussies en dergelijke, misschien niemand meer gewone, oude brieven schrijft. Ik denk dat het een uitstervende kunst is.
Dus, schrijft iemand nog brieven? Echte brieven. (Niet de jaarlijkse kerstkaarten met alle vakantie-updates.)
Schrijf je ze met de hand of typ je ze?

Ik doe. Ik ben dol op postkaarten, brieven en ansichtkaarten. E-mail is allemaal leuk en aardig, maar er is iets zo bevredigend aan het versturen van papieren kaarten en brieven met mooie postzegels, om nog maar te zwijgen van de lift naar de dag die je krijgt als de post iets anders is dan rekeningen en flyers. Zou je het er niet mee eens zijn?

Zelfs verjaardagskaarten behoren tot het verleden met de mogelijkheid om iemand op honderd gemakkelijkere manieren een gelukkige verjaardag te wensen dan door de kaart te gaan kopen, te ondertekenen, te adresseren, te stempelen, op te sturen en dan te hopen dat hij wordt afgeleverd. er op tijd.

Ik ben gewoon benieuwd of iemand nog brieven schrijft.

PMM

Nee, dat doe ik niet... en het is een beetje triest dat we dat persoonlijke tintje verloren hebben.

Helaas doe ik dat af en toe bij mijn vrienden die opgesloten zitten. Zonder het schrijven ervan (wat ik niet genoeg schrijf) en het versturen van kerstkaarten, zou ik waarschijnlijk nooit postzegels nodig hebben.

Goede post Pammy, zet je aan het denken. Nu moet ik een paar brieven gaan schrijven.

Ik probeer!!!

Zo nu en dan doe ik dat. En iets wat ik van mijn moeder heb geleerd, is dat ik ze schrijf en niet verstuur.

Om de een of andere reden komt mijn rauwe emotie beter naar voren als ik ga zitten en het opschrijf met pen en papier.

Als ik iets oprechts heb dat ik wil zeggen, schrijf ik het meestal op de ouderwetse manier.

Als ik boos op iemand ben en alle negativiteit en opgekropte gevoelens eruit wil, dan schrijf ik meestal gewoon de brief en verstuur ik hem niet... zoals mijn moeder zei.
Zo is het zeker het beste. Ik heb ooit de fout gemaakt en het daadwerkelijk verzonden

Ik schrijf nog steeds elke week brieven...maar de persoon aan wie ik schrijf zit in de gevangenis...lol, telt dat nog steeds!?

Zeker, dat doet Satan!!!

Wat ik ook leuk vind aan het schrijven/ontvangen van brieven is het feit dat ik de brieven kan bewaren.
Ik heb veel brieven van mensen die inmiddels overleden zijn en er is iets aan als je met je vinger over de handtekening van deze persoon kunt gaan, wetende dat ze die met hun eigen hand hebben geschreven. Heel kostbaar inderdaad.

PMM

Ja... schrijf nog steeds brieven. Ik heb zelfs een oude typemachine uit 1943 waarmee ik brieven schrijf. Mensen lijken er een echte kick van te krijgen.

je rechterpam... ik bewaar een grote doos die ik heb gekregen van het koninklijke Jordaanse leger... echte koelbox, ik heb hem opnieuw afgewerkt, en bewaar hem nu als souvenirdoos voor dingen als brieven en speciale foto's, enz. het is leuk om er soms doorheen te gaan en naar oude herinneringen te kijken.

Mijn zoon Jordan is enig kind en hij heeft me gevraagd of hij brieven kan schrijven aan enkele van zijn favoriete acteurs. !

Ik deed hetzelfde met mijn ex-vriend! Toen het moment aanbrak dat we niet rustig konden praten of elkaar gewoon niet konden horen, pakte ik een vel papier en schreef hem een brief! Ik kan niet zeggen dat het liefdesbrieven waren!!! lol Maar ik gaf ze altijd! En stap voor stap hebben we de problemen opgelost... Het is echt een goede manier!

Ik heb me altijd afgevraagd dat mijn moeder zoveel notitieboekjes kocht, totdat ze op een dag bekende dat als ze een probleem heeft met iemand waarvan ze het gevoel heeft dat ze die niet kan oplossen, ze een brief zal schrijven die ze niet heeft. intenties om daadwerkelijk aan iemand te geven. Ze zei dat dit haar helpt haar gezond verstand te behouden.

Oooooooh en geloof me... Als ze daadwerkelijk besluit om een paar van die brieven te geven, MEOUCH! Ik herinner me dat ik als kind thuiskwam en een briefje (of 2 of 3) ergens in huis zag liggen en dacht: "OH NEE, het is weer 1 van mama's vreselijke notities!" & ze verrast me nog steeds af en toe met 1. Ongeveer drie weken geleden kreeg ik er één die me vertelde hoe egoïstisch ik ben.

Ik ben blij dat het haar mentale verlichting geeft als ze haar gevoelens opschrijft, maar ik heb liever dat ze ze zelf houdt als ze er niet mono a mono over kan praten. Ik geloof dat als ze me een briefje schrijft, het soms gewoon een uitvlucht is, omdat ze niet wil dat ik het in mijn gezicht zeg. Ik heb mezelf altijd als een vrij ongecompliceerd persoon beschouwd en een van mijn favoriete uitspraken is: "Je weet dat ik niets over je zou zeggen dat ik niet al over je gezicht heb gezegd." Sterker nog...Mijn beste vriend Rick zegt vaak: "Verdomde Amie, je houdt niets achter!"

Sorry dat ik maar doorging, maar wat moet ik nog meer doen zonder enige ND-bonussen???