Stel je Kerstmis voor in gisteren

Ik weet dat dit lang is, maar erg interessant om te lezen en je voor te stellen, ik ben een Italiaan, deze tradities en gebruiken waren SLECHTS 100 jaar geleden, de mensen, de gebruiken, de zang en gedichten, de kleine steden, de vieringen en betekenissen van elk. overtuigingen waren echt en waar, het gevoel van verbondenheid en waardering, de heiligheid en heiligheid van Kerstmis en Yule Tide.. voor mij als ik het lees, is het alsof ik naar een film kijk die alleen maar in de bioscoop is.. wat is er met ons gebeurd?

Zouden we terug willen naar gisteren?

"O'er treurige landen en kaal, zonder geluid,
Zachtjes, in breder wordende vlokken, daalt de sneeuw neer
In fluwelen lagen. Onder zijn bleke gloed,
Stil, onberispelijk, de hele aarde is gebonden."

Edmondo de Amicis.

ITALIË!!! het land van Dante, Petrarca, Bocaccio, Raphael, Michelangelo en een groot aantal andere lichtgevende lichten in de literatuur en kunst!

Kunnen we ons een van hen voorstellen als een jongen die reikhalzend uitkijkt naar de komst van Kerstmis; wekenlang geld sparen om een aantal felbegeerde lekkernijen van het seizoen te kopen; op kerstavond door de drukke straten rennen om de Bambino te bekijken, en eventueel de kans krijgen om zijn mooie blote teen te kussen? Wat lijkt het allemaal vreemd. Toch doen jongens tegenwoordig waarschijnlijk veel van dezelfde dingen die ze lang geleden deden tijdens de viering van dit heilige seizoen in het historische, artistieke Italië.

In november, terwijl de bloemen nog in bloei staan, worden de voorbereidingen voor de komende festiviteiten begonnen. De straten en winkels in de steden zijn vol met kerstinkopers, want naast alle geschenken die door de Italianen worden gekocht, zijn er geschenken die door reizigers en buitenlandse inwoners worden gekocht om naar hun dierbaren thuis te sturen, of om te worden gebruikt bij hun eigen viering van de kerstdagen. dag, wat meestal op de manier van hun respectieve landen is. Winkelen is dus levendig van ongeveer 1 november tot na nieuwjaar.

De hoofdstraten staan vol met rijtuigen, de winkels zijn vol met de lekkerste waren, en het is te hopen dat de portemonnees vol geld zitten waarmee de prachtige uitgestalde artikelen gekocht kunnen worden.

Tijdens de noveen, of acht dagen vóór Kerstmis, gaan in sommige provincies herders van huis tot huis om te informeren of Kerstmis daar gehouden moet worden. Als dat zo is, laten ze een den lepel om de plaats te markeren, en later hun doedelzak of andere muziekinstrumenten mee te nemen en ervoor te spelen, terwijl ze een van de lieve kerstliederen zingen, waarvan het volgende een favoriet is.

‘Voor altijd zou heilig zijn
De nacht waarop Christus werd geboren,
Want toen zagen de heiligen het wel
De heilige ster van de ochtend.
Dus Anastasius en Sint-Jozef oud
Zij deden dat gezegende gezicht, zie."

Koor: (waarin alle aanwezigen meedoen) "Als Vader, Zoon en Heilige Geest zich verenigen
Die man kan gered worden."

Er wordt verwacht dat degenen die een presepio hebben tegen die tijd klaar zijn om gasten te ontvangen die ervoor bidden en wandelende muzikanten om ervoor te zingen, want de presepio is het belangrijkste kenmerk van een Italiaanse kerst. Het wordt zo duur gemaakt als de eigenaar zich kan veroorloven, en soms nog veel duurder. Het is een miniatuurweergave van de geboorteplaats van Christus, met de Heilige Familie Jozef, Maria en het kindje Jezus in de kribbe – of, vaker nog, de kribbe die op het kind wacht. Dit is een pop die later wordt binnengebracht, rondgedeeld zodat iedereen in de kamer ervoor kan bidden, en vervolgens plechtig in de kribbe wordt gelegd. Er zijn engelen en andere figuren van enkele centimeters hoog uitgehouwen d-meestal plataan,-mooi gekleurd en geïntroduceerd om de smaak van de eigenaar te plezieren; het geheel is artistiek gearrangeerd om de scène in Bethlehem weer te geven die het seizoen herdenkt. Als de festiviteiten ophouden, wordt de presepio uit elkaar gehaald en zorgvuldig opgeborgen voor nog een jaar gebruik.

Tijdens de noveen reciteren kinderen kerststukjes, ontvangen geld van degenen die om hen heen verzamelen om te luisteren, en later besteden ze hun inkomsten aan het kopen van paling of een andere substantiële delicatesse van het seizoen.

De Ceppo, of Yule-log, wordt de dag vóór Kerstmis om twee uur aangestoken op de keukenhaard in provincies waar het voldoende koud is om een haard te hebben, en in andere kamers worden vuren aangestoken, want hier en elders wordt vuur aangestoken. en licht zijn noodzakelijke toevoegingen aan Kerstmis. Gedurende de vierentwintig uur voorafgaand aan kerstavond wordt er streng gevast en is er geen kerstsfeer in de atmosfeer, want het seizoen is strikt religieus en niet van sociale aard, zoals dat in de noordelijke landen. In de vroege schemering worden rond de presepio kaarsen aangestoken, en de kleine mensen dragen daarvoor een gedicht voor dat geschikt is voor de gelegenheid. Daarna volgt het banket, zo uitgebreid mogelijk samengesteld. Het menu varieert in verschillende delen van het land, maar in elk deel vormt vis een belangrijk voedingsmiddel. Op veel plaatsen wordt een met kastanjes gevulde kapoen als onmisbaar beschouwd, en de gezinsbeurs wordt vaak tot het uiterste uitgerekt om in deze luxe te voorzien, maar toch achten rijken en armen dit ene voedselartikel bij deze gelegenheid absoluut noodzakelijk. Macaroni is natuurlijk het altijd aanwezige gerecht in het hele land, en er is overvloedig voorzien in diverse zoetigheden.

Dan komt het tekenen van cadeautjes uit de Urn van het Lot, een gewoonte die in veel landen voorkomt. Omdat de pakjes zijn afgewisseld met plano's, zorgt de tekening uit de urn voor veel opwinding en niet geringe teleurstelling bij de kinderen, die niet altijd begrijpen dat er ondanks de plano's voor iedereen een geschenk zal zijn.

Er wordt geen groenblijvend groen gebruikt in kerk- of huisversieringen, maar in plaats daarvan worden bloemen, natuurlijk of kunstmatig, gebruikt. Kort na negen uur verlaten de mensen, jong en oud, hun huizen en gaan naar een kerk waar om tien uur de kerstavonddiensten beginnen.

Heldere hulstbessen, zoete viooltjes, statige chrysanten en mooie olijfbomen versierd met sinaasappels, zoals die worden gekocht door degenen die gewend zijn aan het hebben van een kerstboom, worden uitgestald in winkels en langs de straten, en ze zijn bijna allemaal opgehangen. met heldere lantaarns. De mensen dragen vlammende fakkels bij zich om de algemene helderheid van de avond te vergroten, en in sommige steden wordt vuurwerk afgestoken. Van hun zonaanbiddende Arische voorouders ontleent Italië de gewoonte om de ceppo te verbranden, de liefde voor licht en vuur, en vele andere gebruiken. Een paar hiervan kunnen worden herleid tot Romeinse invloed. Helaas raken veel, heel veel oude gebruiken, die ooit zo algemeen in heel Italië in acht werden genomen, nu buiten gebruik.

De afgelopen jaren hebben verschillende welwillende genootschappen tijdens de kerstdagen cadeautjes uitgedeeld aan de armen en behoeftigen, een gebeurtenis die bekend staat als de Albero di Natale – de geboorteboom – maar kleine jongens en meisjes in Italië kennen de vreugde nog niet. van het hebben van een echte kerstboom vol met mooie cadeautjes, zoals we die in Amerika hebben.

Bij zonsondergang op kerstavond kondigt het kanongebulder van het kasteel van Sint-Angelo het begin van het Heilige Seizoen aan. Vanaf het kasteel worden pauselijke spandoeken getoond, en menigten begeven zich naar de Sint-Pieter, het voorwerp van ieders wens die zo gelukkig is dat hij dit seizoen in Rome is, want daar is de dienst de mooiste ter wereld. Elke rooms-katholieke kerk is tijdens de Heilige Nacht vol met mannen, vrouwen en kinderen, die graag de processie van kerkelijke functionarissen in hun prachtige gewaden willen zien, die de Bambino door de kerk dragen zodat de aanbidders deze kunnen aanschouwen en de gewaden of de teen ervan kunnen kussen. Hoe groter de kerk, des te mooier het zicht in het algemeen, hoewel voor een protestantse toeschouwer de kleinere kerken met hun gedwongen eenvoud vaak bevredigender blijken te zijn voor de geest van aanbidding.

Maar of de functionarissen nu gekleed zijn in scharlakenrode gewaden, hermelijnen capes en paarse soutane, en de muren bedekt zijn met zijden gordijnen van goud en karmozijnrood, met duizenden verlichte kwispels, en echte bloemen die het altaar en de orgelpijpen sieren; of de Madonna aan de linkerkant van het altaar gekleed is in satijn en glinstert met kostbare juwelen, en de presepio aan de rechterkant een wonder van elegantie is, met de Bambino gewikkeld in goud en zilverweefsel bezaaid met juwelen; of dat alles een nederig, eenvoudig karakter heeft; de vrome mensen kijken reikhalzend uit naar de verschijning van het Kindje dat in de kribbe zal worden gelegd, wanneer de middernachtklokken de blijde tijding van zijn geboorte luiden. In elke kerk laat het orgel zijn vrolijke begeleiding horen bij de zoete stemmen van het koor dat het Magnificat zingt. De muziek is op zichzelf een zeldzame traktatie voor luisteraars, omdat het altijd het beste is, het allerbeste dat kan worden verkregen. Op kerstochtend om twee uur wordt de Herdershymne gezongen en om vijf uur wordt de eerste Hoogmis gehouden. In sommige grotere kerken worden op kerstmiddag plechtige vespers gehouden, waarbij de Heilige Wieg onder het publiek wordt rondgedragen.

Bij de Sint-Pieter is het vereist dat alle aanwezige mannen kostuums dragen en dat de vrouwen in het zwart gekleed zijn, wat de schittering van de gewaden die door de kerkelijke functionarissen worden gedragen compenseert, want zelfs de dienstdoende bewakers zijn gekleed in elegant rood en witte uniformen. Om ongeveer tien uur 's avonds komt een processie van monniken, priesters, bisschoppen en kardinalen, twee aan twee lopend, het enorme gebouw binnen, net op het moment dat het grote koor van mannenstemmen met orgelbegeleiding het Magnificat weerklinkt. De processie is lang, gloeiend van kleur en zeer aantrekkelijk voor het oog, maar het doel van iedere Romanist is de paus te zien, die, in prachtige gewaden en gezeten in zijn karmozijnrode stoel, omhoog wordt gedragen op de schouders van vier mannen gekleed in violet. Op het hoofd van de paus glanst zijn rijkelijk met edelstenen versierde tiara en zijn zware gewaden schitteren van kostbare juwelen. Voor Zijne Eminentie zwaaien twee enorme waaiers van witte struisvogelveren met ogen van pauwenveren, om de zuiverheid en waakzaamheid van deze hoogste der kerkelijke functionarissen aan te duiden. Voor Zijne Heiligheid marcheren de zestig Romeinse edellieden, zijn erewacht, die zijn escorte vormen op alle kerkelijke feesten, terwijl kardinalen, bisschoppen en anderen, afhankelijk van hun rang, naast hem marcheren, of dichtbij hem zijn.

Met zijn duim en twee vingers uitgestrekt ter erkenning van de Drie-eenheid, en tegelijkertijd de ring van Sint-Pieter tonend die hij altijd draagt, loopt de paus, gevolgd door de kerkelijke processie, door het schip tussen de rijen soldaten door, zegenend de mensen als hij gaat.

Bij het bereiken van het altaar wordt de paus begeleid naar een verhoogde zitplaats terwijl het koor de Psalm van Ingang zingt. Later, op de hoogte van de Hostie, buldert het kanon van St. Angelo (de citadel van Rome, gebouwd in de tijd van keizer Hadrianus) en elke rooms-katholiek buigt zijn hoofd in gebed, waar hij zich ook bevindt. Aan het einde van de dienst wordt de prachtige processie opnieuw gevormd en wordt de paus de kerk uit gedragen, terwijl hij de menigte zegent terwijl hij langskomt.

Nieuwjaar is het grote sociale kenmerk van Yule-tij in Italië. Bezoeken en wat cadeautjes worden uitgewisseld onder vrienden, diners, recepties en allerlei soorten feesten zijn aan de orde, maar alle belangstelling gaat uit naar de kerkelijke vieringen tot Driekoningen, of Bafana, zoals de Italianen het noemen, wanneer kinderen hun kousen ophangen, ceppo dozen worden uitgewisseld en mensen genieten tot op zekere hoogte van huiselijke genoegens. De wilde hilariteit van de Saturnaliaanse festiviteiten uit vroegere tijden sterft snel uit, want de groei van steden en dorpen is niet bevorderlijk gebleken voor dergelijke vieringen, en alleen op de kleinere plaatsen. wordt iets dergelijks waargenomen.

Het kerstfeest is in Italië tegenwoordig vooral een kerkelijk feest.

DE VOORAVOND VAN KERSTMIS (1901)

Komt het jaarlijkse feest, de wonderbaarlijke Heilige Nacht,
Een heilige hymne en een plechtige ritus waardig.

Geen voorbode van vreugde, de oude boodschap zingt,
Noch geschenken van vrede die wachtende stervelingen meebrengen.

Alleen de verdringende menigten van slechte mannen hoor ik,
En zie het angstige voorhoofd en de vallende traan.

Het Tijdperk zal geen juk dragen; vergeet de God hierboven,
Noch plichtsgetrouwe betalingen wijken voor de liefde van ouders.

Verdachte onenigheid scheurt de vreedzame staat in tweeën,
En de drukke Murder volgt in haar trein.

Voorbij zijn het loyale geloof en de rechten die vroeger werden gerespecteerd
Regeert slechts een blinde en wrede lust van goud!

O kom, Thon heilig kind! Heb medelijden met de gevallen wereld,
Opdat het niet zou vergaan, in de duisternis geslingerd.

Geef het uit de werkende Nacht een nieuwere geboorte,
En een nieuw tijdperk dat over de hele aarde zal bloeien.

Omcirkel met oude pracht het voorhoofd van het goddelijke geloof;
Laat haar volle glorie over de naties schijnen.

Zenuw haar voor nieuwe gevechten; verlam haar vijanden met angst;
Plaats de zegevierende laurier op haar hoofd.

De mist van Be Error loste op en eeuwenoude vetes werden onderdrukt,
Tot de aarde eindelijk rust en rust vindt.

O zachte vrede, keer terug en ga nooit meer weg;
En verbind ons hand in hand en van hart tot hart!

Paus Leo XIII. (Vertaald door HT Henry.)

Bedankt Lips, Ja, dat is ook een van mijn favorieten, je krijgt koude rillingen als je het leest en die glimlach met lichte tranen in onze ogen. Als ik als kind aan Kerstmis en de Kerstman denk, iets... iets om in te geloven en om op te anticiperen, het is nu zeldzaam waar kinderen als kind in geloven, ik weet het toen ik opgroeide, het hele jaar door dacht ik aan... " Ik kan dit jaar maar beter braaf zijn. Als de Kerstman naar de stad komt, wil ik geen brok steenkool "We zeiden zelfs tegen elkaar als broers en zussen: 'Wees niet stout, sta op de mooie lijst van de Kerstman, anders krijg je een brok steenkool!', dus steeds meer toen het seizoen aanbrak. Mijn ouders hebben het zelfs zo opgezet dat een van de buren kleedde zich aan met een hoed en een witte baard om door ons raam te kijken, ze wezen en zeiden: "Kijk, daar is hij, hij ZIET je, daar is de Kerstman!!!" Onze ogen gingen wijd open en onze mond viel open.