Juryplicht, is dat onze burgerplicht?

Dit is de tweede keer in vijf jaar dat ik jurylid ben. De eerste keer dat ik de zaak diende, duurde 3 maanden! De meeste bedrijven betalen voor een week, sommige bedrijven betalen helemaal niet. Nou, ik probeerde vorige week onder de juryplicht uit te komen en de rechter vertelde me dat het mijn burgerplicht was. Ik was een beetje afgeschrikt door die reactie. Ik weet niet zeker hoe de meeste mensen over een gevangenisstraf denken, maar zelf vind ik het niet erg om elke vijf tot acht jaar te dienen, maar als je elke twaalf maanden een dagvaarding krijgt, dan heb ik een probleem. Mijn bedrijf betaalt voor 5 dagen service, alleen al voor de juryselectie zijn 4 dagen opgebruikt. Eergisteren begon de proef en deze zal naar verwachting tot de tweede week van januari duren. Dus mijn opgebouwde vakantie die ik zou gaan gebruiken om op vakantie te gaan, heb ik nu moeten aanwenden voor de dagen dat mijn bedrijf niet betaalt. Lijkt dit eerlijk? Sorry dat ik even mijn hart lucht, maar ik kan er niets aan doen. Ik vroeg me af: is er iemand die vindt dat er een plafond moet zijn voor de compensatie die een individu kan ontvangen? Ben gewoon benieuwd wat mensen daarvan vinden.

Ik wist er niet veel van, dus moest ik lezen over de juryplicht in Servië. Het lijkt erop dat het hier een beetje anders is; je wordt opgeroepen voor de jurytaak voor een periode van vijf jaar en kunt opnieuw opgeroepen worden! Het is bijna alsof het een baan is, aangezien ze ervoor betaald worden. Ik weet niet zeker of ik het goed heb begrepen.

Ik moet het met je eens zijn; als ze je eens in de zoveel jaar bellen, is dat prima denk ik, maar het is zo vaak stressvol en het interfereert met je leven.

Dat heb je goed Markotik. In principe wordt er een jurypool samengesteld, in mijn geval waren er ongeveer 200 mensen. Vanaf dat moment hebben advocaten aan beide kanten ieder de beurt om zich te ontdoen van mensen waarvan zij vinden dat ze niet geschikt zijn voor hun specifieke zaak. Een jury bestaat uit 12 juryleden en 2 plaatsvervangers. In een civiele zaak waar ik in zit, zijn er slechts 9 stemmen nodig om tot een vonnis te komen. In een strafzaak zijn alle twaalf nodig. Ik kan je één ding vertellen. Ik weet meer over rug- en nekletsel dan ooit tevoren. Maar $ 50 miljoen dollar, dat is een ander verhaal.

Omdat ik in het dierenziekenhuis in Ferguson werk (ja, dat is DE Ferguson), heb ik nu een andere kijk op juryplicht dan vóór de grand juryprocedure. Ik deed er alles aan om eruit te komen, zelfs als ik een paar keer schaamteloos niet kwam opdagen. Zonder partij te kiezen kan ik alleen maar zeggen dat je niet kunt klagen over een uitkomst bij een rechtbank als je niet komt opdagen voor je burgerplichten of als je probeert je zitting te ontlopen. Ik zal nooit meer proberen onder de juryplicht uit te komen, want wie weet kan mijn stem wel een verschil maken. We moeten blij zijn dat we in een land leven dat ons deze kansen biedt.

Als ik dat was, zou ik alle mogelijke manieren proberen om eruit te komen

Ik ben het met Jodi eens, vooral omdat er in mijn land geen jurysysteem bestaat: alleen de rechters mogen beslissen wie gelijk heeft en wie ongelijk, burgers hebben geen inspraak in juridische zaken.

Het lijkt echter wat overdreven om al na twaalf maanden opnieuw te worden opgeroepen; er zou een soort tijdslimiet moeten zijn, zeg maar minimaal drie jaar voordat u weer kunt worden opgeroepen.

Ik werd opgeroepen voor jurywerk en werd uitgekozen. Ik liet de rechtbank het bewijs zien dat ik op dat moment veel te ziek was om aanwezig te zijn. Ik werd verontschuldigd. Nu denk ik niet dat ik het erg zou vinden, misschien af en toe, maar niet altijd. Het zou te veel 8'| zijn.

Maandag is mijn achtste dag dat ik naar de rechtbank ga. Wij zijn er van 8.00 tot 16.20 uur. Afgelopen vrijdag liet de keurmeester weten dat we bijna op de helft zijn. GRRRRRR,,,, Nog 17 getuigen en dan slotpleidooien. Hoe het persoonlijk gaat, deze arts biomechanica heeft bijvoorbeeld anderhalve dag op de stand gestaan. Laat me niet beginnen over hoeveel zijbalken er gedurende de dag zijn. Het andere is dat toen ik een verzoek indiende om dichter bij huis jurywerk te doen, dit werd afgewezen. Er zijn ongeveer 7 verschillende banen binnen een straal van 16 km. In plaats daarvan moet ik naar het centrum van LA rijden, dat 24,42 kilometer verderop ligt en het kost me gemiddeld 1 uur en 37 minuten. Toen het regende deed ik er 1 uur en 51 minuten over. Tegen de tijd dat ik thuiskom, ben ik mentaal zo uitgeput dat het belachelijk is. Trouwens, het is geweldig dat mijn vriend zijn dagvaarding weggooide en ze hem uiteindelijk te pakken kregen, hij moest een boete van $ 1500 betalen. Daarom zal ik dat nooit doen.

Als kind heb ik me altijd voorgesteld dat die beproevingen hetzelfde zouden zijn als in de films: snel en spannend. Hetzelfde is in werkelijkheid niet zo.

De laatste rechtszaak waarvoor ik jurylid was, was de maker van "Who Framed Roger Rabbit", die Disney aanklaagde. Dat proces had 169 getuigen en Steven Spielberg was een van hen. Dit proces werd een dag interessant... Laten we zeggen dat de jongen en het meisje uit elkaar zijn gegaan vanwege zijn onvermogen... De advocaat in dit proces is een PIT BULL. Ik maak geen grapje. Sommige getuigen die hij aan het onderzoeken was, verloren het en begonnen hem te vloeken. Hij is zeer respectloos en de advocaat is de hele tijd kalm als een schelpdier met een ondeugende glimlach op zijn gezicht.

Ik ben nooit opgeroepen voor jurywerk. Niemand in mijn familie heeft dat ooit gedaan.

Er zijn een paar zaken waarvan ik graag in de jury had willen zitten. Casey Anthony en Jody Arias. Ik moet zeggen dat ik gek zou worden van een langzame, technische of saaie zaak als ik daar dag na dag zou zitten.