Paranormale activiteit

Hallo jongens en poppen,

Ik geloof er volledig in dat we bezoek kunnen krijgen van overleden dierbaren. Elke keer dat iemand me vertelde dat er vreemde dingen in hun huis gebeurden, was ik de eerste die erop sprong en zei dat het absoluut een spiritueel bezoek was.

Maar toen het mij begon te overkomen nadat mijn moeder overleed, was ik mijn eigen ergste criticus en zocht ik naar elk excuus dat zij het onmogelijk kon zijn. Mijn moeder en ik praatten er de hele tijd over en ze zei zeker dat ze me zou komen bezoeken, omdat ik er zo in geloof.

Ongeveer twee weken nadat ze overleed gebeurde het..........

Ik zat op mijn computer toen de deurbel ging. Nu heb ik een van die deurbellen die verschillende ding-dong-melodieën afspelen, maar deze werkte nooit goed. Als er iemand aanbelt, hoor ik alleen maar een ding-dong.

Die dag klonk er een volwaardig lied door de deurbel. Een beetje verrast ging ik naar de voordeur en er was niemand. Ik ging naar buiten en dacht dat het misschien kinderen waren en keek rond, maar er was geen ziel te bekennen.

De gedachte flitste door mijn hoofd, zou zij het kunnen zijn? Ik verwierp het idee totdat het regelmatig begon te gebeuren. Door de melodie weet ik altijd wanneer er niemand is. Dus deed ik een Google-zoekopdracht naar het luiden van de deurbellen en ontdekte dat dit een van de meest opvallende manieren was waarop de andere partij kon communiceren.

Een van de redelijke verklaringen hiervoor was dat het door extreme kou zou kunnen komen die het zou kunnen veroorzaken, maar dat klopt niet, want het ging vorige week pas over in de zinderende hitte. De andere was dat er misschien kortsluiting was in de bel, want zolang ik die deurbel had, denk ik niet dat er plotseling kortsluiting is.

Heeft u ooit vreemde gebeurtenissen in uw huis gevoeld of meegemaakt en denkt u dat de andere kant met ons kan communiceren?

Ik geloof ook Lips. Mijn man plaagt me omdat een van mijn favorieten. shows zijn spokenjagers.

Er zijn mij al vreemde dingen overkomen sinds ik vier was, meestal iets dat te maken had met mijn tweelingbroers.

Ik heb ook dromen die werkelijkheid zijn geworden en helaas gaan die bijna altijd over vliegtuigen die neerstorten. Ik haat het op een bepaalde manier, want ik heb er één en de volgende dag... daar is het op het nieuws.

Ik weet dat het niet hetzelfde is als wat jij doormaakt, maar ik denk dat je moeder je laat weten dat het goed met haar gaat en dat ze nog steeds bij je is.

Ik denk dat het heel goed mogelijk is, maar ik ben altijd sceptisch. Ik heb ademhaling gehoord, eigenlijk meer een zucht. Ik zou opstaan en rondkijken. Grappig dat ik niet bang was, maar het kwam nooit bij me op dat het iets was. Het is verschillende keren gebeurd en ik weet dat er iemand bij mij op bezoek was.

Het vreemdste dat mij ooit is overkomen, was een droom. Ik stond op een berg of meer een enorme heuvel met honderden, misschien zelfs duizenden mensen die ik niet kende. We liepen allemaal bergafwaarts en ze begonnen eraf te vallen. Eén hier en één daar. Ik was geschokt. De week daarop vond 9/11 plaats en de beelden van mensen die uit gebouwen sprongen leken zo vreemd op elkaar.

Nou, ik denk dat je me op de rijstwagen kunt zetten, want ik geloof dat 2

Het is altijd goed om te geloven dat de dierbaren nog steeds bij ons zijn, die ons troost bieden en dingen gemakkelijker maken, voor zover dat mogelijk is.

Ik ken de pijn van het verliezen van een dierbare. Ik heb de eerste van dit jaar een ouder verloren en ik rouw nog steeds.

Echter, ‘bezocht’ worden door dierbare overledenen zijn simpelweg de hersenen die zich in ‘wishful-thinking’-modus bevinden. Het menselijk brein doet interessante dingen...

Denken dat we dingen horen of zien, of een wazig beeld zien in een spookjagershow, is nauwelijks een bewijs dat we door de doden zijn bezocht. Wij WENSEN dat het waar was, maar het is onzin.

Persoonlijk vind ik het geen onzin. Ik kan mezelf er niet toe brengen in details te treden, maar er is een paar jaar geleden iets met mij en mijn zus gebeurd. Wij praten er nog steeds over.

blauw

Ik ben een gelovige uit persoonlijke ervaring... maar ik vraag me af of het "wishful thinking" niet van jouw kant is Mind Doc? Als de vrouw waar je nog steeds om rouwt dezelfde vrouw is die je in het tweede citaat hierboven hebt beschreven, hoop je misschien dat onze 'geliefden' er na de dood niet meer zijn.

kat

Lippen, het spijt me voor je verlies. Hier ook. Totdat ik het uit de eerste hand kan zien en zelfs dan kan ik er nog steeds aan twijfelen. Harry Houdini trok hier ook het leven na de dood in twijfel. Wat hij zei. In de jaren twintig, na de dood van zijn moeder, begon Houdini zijn energie te richten op het ontmaskeren van helderzienden en mediums. Beschaamd omdat hij zich tijdens zijn medicijnshowdagen als medium had voorgedaan, begon Houdini aantekeningen te maken voor een boek. Om te bewijzen dat hij wel een open geest had, sloot de goochelaar echter een pact met zijn vrienden dat hij bij zijn dood, indien mogelijk, contact zou opnemen vanaf de andere kant. Hij bedacht samen met zijn vrouw Bess een geheime code, zodat alleen zij de legitimiteit van de boodschap kon doorgronden.
Niet lang na zijn dood begonnen de 'Houdini Séances', waarbij Bess Houdini $ 10.000 aanbood aan iedereen die kon helpen contact op te nemen met haar man. In 1928 kondigde een man genaamd Arthur Ford aan dat hij een bericht van Houdini zelf had ontvangen. Na het bericht te hebben bekeken, valideerde Bess Houdini het bericht als een bericht dat inderdaad de code gebruikte die tussen haar en haar man werd gedeeld. Was het een gelukkige gok of heeft Houdini echt contact met deze man opgenomen?

kattboots....Ik verwees naar mijn vader. Je spelletje 'gotcha' is erg verontrustend.

Geloof in geesten en geesten? Echt? Kom op mensen. De geest kan echt werken op een manier waarbij mensen geloven dat ze "echt, echt" een vreemde of paranormale ervaring hebben gehad. Maar het zit allemaal in de geest. Zonder basis in feit of werkelijkheid.

Het spijt me voor je verlies, Lips.
Ik geloof heilig in tekenen. Je hoeft je alleen maar bewust te zijn en je geest open te laten staan.

Vorige week reed ik om mijn zoon op te halen van basketbal. Het was een puur zwarte nacht zonder een ster aan de hemel.

Ik keek op en zei...helemaal alleen..."Mam, als het goed met je gaat, laat me dan een ster zien, maar één ster."
Ik reed, keek naar de lucht en niets. Leunde uit het raam... niets.
Ik stopte voor de middelbare school, een beetje verdrietig, en keek op. Er was één enkele ster, precies in mijn gezichtsveld, die helder fonkelde. Ik staarde 30 seconden lang naar binnen en de tranen kwamen. Ik pakte een zakdoekje, veegde mijn ogen af, keek weer naar de ster... en hij was verdwenen.

Ik twijfel er niet aan dat dat mijn moeder was... die me liet weten dat het goed met haar ging.

Doc, ik begrijp hoe Katt en anderen tot die conclusie zijn gekomen.
Als je je vader bedoelde... Het spijt me voor je verlies.

Ik moet zeggen dat je ook verontrustende dingen zegt!! Ik weet niet zeker of je gewoon graag provoceert of dat je soms... gewoon onbeleefd bent!

Gewoon mijn mening!!

Trouwens... ik hou van je Katt!!

Ik denk dat het erop neerkomt dat er twee soorten mensen in deze wereld zijn: degenen die bezoek hebben meegemaakt of paranormale gaven hebben, en degenen die dat niet hebben.

Als je nooit voorgevoelens hebt gehad, dromen die uitkomen of een ervaring hebt gehad die elke redenering te boven gaat, zul je een scepticus zijn. Ik denk dat we allemaal tot op zekere hoogte de gave van paranormale gaven hebben, maar het zijn degenen die er meer open voor staan dat het gebeurt.

Het kan een volledig taboe-onderwerp zijn om met bepaalde mensen over te praten als ze het niet geloven, omdat ze zullen denken dat je niet goed overweg kunt.

Blauw - ik kan begrijpen waarom je je ervaring niet wilt delen omdat het te emotioneel was of omdat sommigen misschien zeggen dat je gek geworden bent. Maar geloof me, ik begrijp het maar al te goed en ook ik heb het uitgesteld om zelfs maar te bespreken waarvan ik zeker weet dat het mijn moeder is.

Gabby - ik geloof 100 procent dat het je moeder was. Ze komen langs als we ze het meest nodig hebben.

Kynettie - ik vind het verhaal over Houdini veel te cool en bedankt voor het delen! Ik denk dat het heel goed mogelijk is dat het een bericht van de andere kant was, of hoe kende deze man anders de geheime boodschap? Ik vraag me af wat de geheime boodschap was?

Lippen

Lippen - je hebt het goed gedaan toen je 'te emotioneel' zei. Het was echt een extreem moeilijke tijd in mijn leven en ik vind het nog steeds zo moeilijk om erover te praten, ook al is het zoveel jaren geleden.

Ik begrijp volledig je aarzeling of 'uitstelgedrag' om over je moeder te praten en de dingen die op dit moment met je aan de hand zijn. Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: jij bent een moediger vrouw dan ik.

Mag ik u echter een vraag stellen? Als u niet wilt antwoorden, begrijp ik dat volkomen. Vindt u het gedoe met de deurbel op een vreemde manier best geruststellend?

blauw

het geeft me gemoedsrust als ik denk dat er een andere kant is en dat mijn overleden familieleden daar wachten om het mij gemakkelijker te maken als ik aan de beurt ben. Noem het gek, maar ik heb onverklaarbare gebeurtenissen gehad die zijn gebeurd en een die overkwam mij zojuist afgelopen zondag

Ik ben het ermee eens, rena...weet het, maar proberen het feit te accepteren is moeilijk
voor sommigen, maar het maakt het voor mij ook gemakkelijker om te weten dat ze er voor ons zijn.
Helpt mij door een aantal moeilijke dagen heen te komen!!

Zeer zeker! In eerste instantie moet ik toegeven dat ik een beetje geschokt was omdat ik er van schrok. Maar toen bleef het gebeuren en ik begon me er erg door getroost te voelen.

Het was ongeveer een maand gestopt voordat ik naar Groot-Brittannië ging en ik voelde me een beetje leeg van binnen en een beetje verdrietig. Het gekke is dat de hele tijd dat ik weg was, de deurbel geen enkele keer heeft gerinkeld. Binnen twee dagen nadat ik thuiskwam, ging het. Het was alsof ze "hallo en welkom thuis" zei.

Lippen