I was reading this article.
To me it can only happen in books or movies. 
Naomi Jacobs, 34, woke up in 2008 but believed she was just about to sit her GCSE exams in the summer of 1992.
The last thing she could remember was falling asleep in her bunk bed as a schoolgirl. She was horrified to learn she was living in the 21st century, and was even mother to an 11-year-old boy she did not recognize.
Doctors revealed that Naomi had been under so much stress that part of her brain had simply closed down, erasing many memories of her life.
She was left baffled by the internet, and flummoxed by her mobile phone as she struggled to get to grips with modern life.
Today, three years after waking up in the future, Naomi has finally regained most of her memory, and has written a book about her experiences.
I do not believe that this case is true.
As the last sentence speaks of her writing a book.
I believe that amnesia is true and could be a mixed blessing.
If you had amnesia, would you like the same foods or music or would you like the opposite?Source-London Telegraph
Ik was dit artikel aan het lezen.
Voor mij kan het alleen gebeuren in boeken of films. Naomi Jacobs, 34, werd in 2008 wakker, maar dacht dat ze in de zomer van 1992 op het punt stond haar GCSE-examen af te leggen.
Het laatste wat ze zich kon herinneren was dat ze als schoolmeisje in haar stapelbed in slaap viel. Ze was geschokt toen ze hoorde dat ze in de 21e eeuw leefde en zelfs moeder was van een elfjarige jongen die ze niet herkende.
Artsen onthulden dat Naomi zo veel stress had gehad dat een deel van haar hersenen simpelweg was afgesloten, waardoor veel herinneringen aan haar leven waren gewist.
Ze was verbijsterd door het internet en verbijsterd door haar mobiele telefoon terwijl ze worstelde om grip te krijgen op het moderne leven.
Vandaag, drie jaar nadat ze in de toekomst wakker werd, heeft Naomi eindelijk het grootste deel van haar geheugen teruggekregen en heeft ze een boek over haar ervaringen geschreven.
Ik geloof niet dat dit geval waar is.
Zoals de laatste zin spreekt over het schrijven van een boek.
Ik geloof dat geheugenverlies waar is en een gemengde zegen kan zijn.
Als u geheugenverlies had, zou u dan hetzelfde eten of dezelfde muziek willen, of zou u het tegenovergestelde willen? Bron-London Telegraph
Vertaling 
