Blijven of de Heck uit Dodge halen?

Ik heb onlangs een verhaal gelezen over een vrouw die erachter komt dat haar man bij de geboorte een vrouw was. Ik wil de uitkomst van dit verhaal niet zeggen, maar ik ben erg benieuwd wat anderen zouden doen...

Stel dat het 5 jaar verkering is geweest en 10 jaar getrouwd, in totaal 15 jaar.

Voor de dames...
Als je verliefd werd en met een man trouwde en er later achter kwam dat je man bij de geboorte een vrouw was, wat zou je dan doen en hoe zou je je voelen?


Voor de mannen...
Als je verliefd zou worden en met een vrouw zou trouwen waarvan je later ontdekt dat het bij de geboorte een man was, wat zou je dan doen en hoe zou je je voelen?

Ik zal de eerste zijn die antwoordt..

Mijn eerste gedachten zouden zijn: ik hou van deze persoon, ik ben met deze persoon getrouwd en daarmee neem ik ook het seksuele deel van de relatie op. Het moest in alle eerlijkheid iets goeds zijn geweest om het hof te maken en te trouwen. Ik heb de beslissing genomen om mijn leven met deze persoon door te brengen.

Het ernstige probleem dat ik altijd in mijn hoofd zou hebben, is dat dit geheim mij werd onthouden en dat ik niet genoeg werd vertrouwd en geloofd om mij te hebben verteld: dit is wat het uit elkaar zou scheuren en ik zou bang zijn dat er meer zou zijn.
Het is moeilijk om die gevoelens en gedachten te overwinnen. Je zou hopen dat liefde genoeg is om alles te overwinnen.

Het maakt niet uit hoeveel ik van 'hem' hield, ik zou weten dat het een vrouw was en ik hou absoluut niet van vrouwen, dus daarmee zou het afgelopen zijn. Ik zou "been it".

blauw

Heel goed punt, het zal in je gedachten zijn wat "hij" precies is, vooral als je iemand bent die helemaal niet van vrouwen houdt. Veel mensen konden het niet aan. Ikzelf hou alleen van mannen... zoveel jaren met deze persoon doorgebracht, zou het van gedachten veranderen..

Ik denk dat dat het probleem zou zijn dat ik zou hebben. Ik weet niet echt hoe ik me zou voelen als mij dit zou overkomen, maar ik zou er verbaasd (DUH!) over zijn... Maar je weet het tegenwoordig maar nooit

Als ik erachter zou komen dat mijn man van 5 jaar inderdaad een vrouw was bij de geboorte, zou dit zeker de zaken veranderen. Ik weet niet of ik zou kunnen blijven, al mijn vertrouwen zou weg zijn, en daarna duren relaties meestal niet meer.

Of ik zou kunnen doen wat blauw zou doen en 'leg it'

Waarschijnlijk staat Ide terecht voor moord.

hmm... lastige. Ik zou graag willen denken dat ik zou kunnen blijven, je kent universele openheid, liefde en begrip, maar ik denk dat ik er een probleem mee zou hebben. Ik betwijfel of ik zou blijven. Eigenlijk weet ik vrij zeker dat ik zou vertrekken. Ik 'kan' na verloop van tijd terugkomen om mijn hoofd op een rijtje te zetten, vooral als we samen kinderen hadden, maar ik weet het niet zeker. Ik vroeg mijn man net of hij wilde blijven als ik hem vertelde dat ik een kerel was - hij zei van niet lol

Ik vroeg hetzelfde aan mijn man, hij keek me alleen maar raar aan en liep weg

Ha! Goed antwoord Jakob.
Wat het geslacht van die persoon betreft, dat zou mij niet zoveel schelen als wel het verraad.
"Rechtmatig!"

ok...hoe kon je het NIET weten?...is de moderne medische procedure zo goed waar ze een overtuigend en functioneel...ummm...."deel" kunnen bouwen, dat je franken-tool niet zou opmerken?

Ik dacht hetzelfde max1, maar er zijn een aantal behoorlijk 'verblinde' mensen. Mensen die niet verder vragen dan wat ze aan de oppervlakte te zien krijgen, mensen die gewoon op zoek zijn naar liefde enz. Het doet me denken aan een show van 60 minuten vorig jaar (ik denk dat het 60 minuten was) waar een man en een vrouw voor getrouwd waren jaren, en toen begon hij een operatie te ondergaan om vrouw te worden. Ze hebben samen een zoon. De vrouw accepteerde het gewoon, ze wilde het gezin niet uit elkaar halen, hoewel ze ook geen idee had dat hij hun spaargeld had gebruikt om alles te betalen... ze was zo verblind en wilde het niet weten.

Je hebt gelijk, het is een moeilijke opgave, dit zou een grote uitdaging zijn in het leven, liefde.. moraal, ethiek, respect, vertrouwen.. enz.. bijna alles is kapot...
Hoeveel zou er gespaard kunnen worden als er al iets is... voor mij geen... in eerste instantie zou het misschien niet de reden zijn, aangezien het lijkt alsof hij een vrouw is, dat ik over die schok heen kan komen, het is zo verraden worden, dus wat ze verborgen hielden was het offer niet waard. Ze konden zeggen dat ik zoveel van je hield dat ik dacht dat de waarheid het risico zou lopen je te verliezen... alsof ze wilden zeggen dat je het waard was... bah!

Vrouwen die het een vrouw vinden, het lijkt gemakkelijker om het eindelijk te slikken, maar wat de mannen betreft die ik ben tegengekomen, antwoorden ze "echt niet" of "ik zou vluchten" of "iemand gaat dood". De vrouwen denken er tenminste over na.

De vrouw heeft op de een of andere manier compassie, de mannen denken helemaal niet na over de liefde lol

Er is ook de verlegenheid waarmee vrienden en familieleden worden geconfronteerd.

Ik zou de adamsappel waarschijnlijk al die tijd wantrouwend hebben gevonden en voorkomen dat ik zo verstrikt zou raken in iemand die dit zou doen. Maar als het op de een of andere manier zou gebeuren, denk ik dat de schok en het verraad gedurende zo'n lange tijd te groot zouden zijn om op de lange termijn te overwinnen. Wat zou er vervolgens aan de oppervlakte kunnen komen? Dat ze ook een seriemoordenaar zijn?

Wauw, dat is een moeilijke vraag, maar ik hou van dit soort vragen.

Een deel van mij zou zeggen dat je al die jaren tegen me hebt gelogen en dat is enorm verraad. Maar van nature ben ik vergevingsgezind en ik zou proberen mezelf in die situatie te plaatsen en tot op zekere hoogte te begrijpen waarom ze loog.

Aan de andere kant is dit meer dan alleen een leugen, het is een grote misleiding. Ik denk dat het op dit moment, na 15 jaar samen, niet langer een kwestie is van het feit dat ik niet van kuikens houd. Omdat het feit is dat ik van deze persoon hou en dat kan niet worden ontkend.

Maar ik denk wel dat ik na veel overleg bij mezelf weg zou moeten lopen. Misschien niet zozeer om de voor de hand liggende reden dat ze een vrouw was, maar op een gegeven moment had ze nooit genoeg vertrouwen in mij om het mij te vertellen.

Ik stel veel vertrouwen in en als ik liefheb, geef ik alles. Dit betekent dat ik alles met mijn partner moet delen... het goede, het slechte en het lelijke. Ik zou met deze persoon de diepten van mijn ziel delen en hetzelfde verwachten. Ik werd niet alleen misleid door haar geslacht, ik werd ook misleid doordat ze zich niet volledig voor mij openstelde.

Lippen