Vreemdelingen gevaar

Hallo leden,

Toen ik op een zomer naar Cali ging, besloot ik een wandeling door de stad te maken, terwijl mijn zus en haar vriendin die we bezochten, slechts enkele blokken verwijderd waren van het beruchte Hollywood en Vine. Ik ga alleen de wandeling maken terwijl ze aan het rusten waren voor de komende avond.

Vanuit mijn ooghoek zag ik iemand die mij leek te volgen. Ik wist niet zeker of ik de volgende winkel binnenliep om te zien of ik werd gevolgd. Hij liep ook naar binnen... door elk gangpad. Omdat ik me een beetje nerveus voel, besluit ik te vertrekken en terug te gaan naar het appartement. Terwijl ik richting de woonwijk liep, stond hij stabiel achter me.

Hij versnelde nooit zijn tempo, maar bleef ruim vijftien passen achter mij. Nu raak ik een beetje in paniek. Ik begon sneller en sneller te lopen. Hij hield het vol. 15 passen. Terwijl ik het appartementencomplex nader, denk ik snel na. Moet ik de lift nemen naar de 6e verdieping of moet ik de trap nemen? Als ik de lift neem, weet hij op welke verdieping ik moet stappen.

Terwijl ik de dubbele deuren naar de foyer opende, keek ik achterom en hij keek me dood aan. Ik besloot als een waanzinnige sprint naar de trap te rennen. Ik vloog sneller de trap op dan een sprintloper... door de gang en in recordtempo naar de kamer.

Ik was doodsbang en vroeg me vaak af: "wat als". Heeft u zich ooit in een situatie bevonden die zeer bedreigend aanvoelde of kent u iemand die dat heeft gedaan?

Lippen

Nou ja, afgezien van het feit dat ik werd overvallen door een enorme onweersbui, niet recentelijk

Weet je, dit komt uiteraard door de bevolkingsaantallen.

Het kwam zelden voor dat een stalker, of zullen we zeggen 'vreemd persoon', niet wist wat of wie hij was en wat zijn 'ahem'-verlangens waren. Nu mensen zich van 2400 kilometer verderop verplaatsen en in een vreemde omgeving landen, WILLEN de mensen in hun omgeving hen niet kennen zoals ze zouden kunnen zijn, precies zoals u deze man beschrijft.

Dat is dus hoeveel seriemoordenaars en dergelijke zo lang actief zijn als "Waarom ze zo gemiddeld leken", maar niemand kende ze echt.

wauw lippen..dat was raar...ik heb dat nog nooit meegemaakt, maar ik heb mezelf vaak in die positie gebracht. Ik ging vaak op sabbaticals, misschien een weekendje kamperen, gewoon om mijn hoofd leeg te maken, of dat soort dingen, en hoe hard mijn ziel het ook nodig had. Mijn hoofd zat me soms in de weg en maakte de mensen bang onzin uit mezelf. gemoedsrust is niet altijd gemakkelijk te bereiken, zelfs als u er zelf naar op zoek bent. zo blij dat je niks is overkomen!!

Lippen,

Is het niet bij u opgekomen, nadat uw bezorgdheid in de winkel was bevestigd, om de man terloops op de winkelbediende te wijzen en hem te vragen het alarmnummer te waarschuwen? Vervolgens doorgegaan met "winkelen" totdat de politie arriveerde?

Ja, hij had "niets verkeerds gedaan", maar door zijn informatie te ondervragen en de klacht wordt geregistreerd, voor het geval hij in de toekomst een soortgelijke voorliefde voor een andere mooie jongedame vertoont, om nog maar te zwijgen van het geven van de mogelijkheid om niet meer gevolgd naar huis terug te keren terwijl hij bezig is uit te leggen wat hij in vredesnaam aan het doen was aan een cynische politieagent...

Een andere optie is om op zoek te gaan naar een groep van twee of drie jongens en te doen alsof ze oude vrienden zijn, zwaaiend en lachend en gewoon glimlachend naar ze toe lopend... en dan snel wijzend op de engerd die je volgt... Ridderlijkheid is niet dood , en het wordt versterkt als mannen in groepen zijn... Ik ben er zeker van dat je stalker de plotselinge aandacht van overijverige mannen die probeerden "indruk te maken" op de dame in nood behoorlijk verontrustend zou hebben gevonden...

Roofdieren vertrouwen erop dat een slachtoffer zich gedraagt als een slachtoffer...

Jimbo,

Ja, dat zou het ‘politieke’ correcte zijn om te doen. Misschien had ik wat specifieker moeten zijn. Er was altijd een element van twijfel toen ik door die strook liep. Het is de menselijke conditie om aan jezelf te twijfelen. Totdat ik door de woonwijk liep, was het mij niet duidelijk dat ik duidelijk werd gevolgd. Helaas was het te laat.

Gedachten raasden snel door mijn hoofd. Ben ik paranoïde, omdat ik de laatste tijd te veel thrillers heb gekeken? Is het allemaal één groot toeval? Om nog maar te zwijgen van het feit dat ik een naïef meisje van 16 was toen dit plaatsvond. Toen ik veilig terug in het appartement aankwam en het aan mijn zus en haar vriendin vertelde... grinnikten ze en dachten ze dat ik dramatisch deed! Een heel typisch scenario waarin je denkt: het overkomt iedereen, maar ik niet.

Uw suggesties worden goed opgepikt en gezien de huidige omstandigheden... zouden de zaken anders zijn afgehandeld. Ik vind het een leuk idee om op een paar jongens af te lopen... dat is een goede tip. Ik hoop dat iedereen die zich in een soortgelijke situatie bevindt NOOIT aan zijn oordeel twijfelt.

Het is beter om veilig te zijn dan sorry.

Lippen

Ja, hoe ouder we worden, hoe wijzer we worden. Goed advies Jimbeaux.

Medtrans

Nee,

Je brengt een uitstekend punt naar voren... "gemoedsrust is niet altijd en gemakkelijk te bereiken". Waardere woorden zijn nog nooit gesproken.

De talloze keren dat ik heb geprobeerd troost te vinden en dat niet lukte. Belegerd door mijn omgeving en zorgen die moeilijk tot rust kunnen worden gebracht, moeten minder in perspectief worden geplaatst.

Ik merk dat wat voor mij werkt, gewoon op de kade aan het meer zit. Maar ik moet toegeven... er was angst... vreemde geluiden... vreemde mensen... enz. De vraag die ik denk is: blokkeer ik mijn omgeving om rust te vinden of blijf ik op mijn hoede!

Het is fijn om in eenzaamheid rond te dwalen...soms zijn de beste plekken midden in je eigen achtertuin...met de vogeltjes!

Lippen

Lip's, ik wilde erop wijzen dat je in de meeste gevallen op je gevoel moet afgaan... als je je ongemakkelijk voelt... daar is een reden voor. Ik kocht de vrouw een 9 mm Taurus ongeveer 20 jaar geleden ...

Ik vertrouw op haar gevoel.

De heer zou in iets veel sinisters hebben gestaard dan haar ogen als zij het was geweest.
(toegevoegd)

Laat me zeggen dat naar een groep jongens gaan niet mijn genialiteit was, maar de hare, en iets dat ze enige tijd geleden in een enigszins vergelijkbare omstandigheid deed. In dit geval ging ze vroeg naar de campus, om vijf uur 's ochtends. Er was weinig verkeer, dus de auto die haar volgde leek op te vallen. Niet ongebruikelijk, maar ze stopte bij een Circle K om te tanken en de auto draaide met haar mee en reed vervolgens langs het station.

Toen ze wegging, zag ze plotseling de auto achter zich weer terwijl ze de campus naderde. Ze stopte op een ander parkeerterrein dan ze gewoonlijk gebruikt, omdat het goed verlicht was. Toen ze uitstapte en begon te lopen, zag ze de auto stoppen en parkeren.

Nu ze thuis zijn, nemen hogescholen hun voetbal serieus, dus de coaches hebben het team om zes uur 's ochtends klaargemaakt om te rennen voordat de hitte en vochtigheid echt toeslaan. Toen ze zich omdraaide en aan het lopen was, zag ze drie voetballers naar de sportschool lopen en lachend terwijl ze riepen ze lieten ze zich omdraaien.

Wat de man die haar volgde, zag, was dat ze snel op drie ZEER Grote zuidelijke jongens afliep en zich omdraaide om met haar vinger rechtstreeks naar hem te wijzen... Wat ze feitelijk deed was de jongens om de weg vragen naar een gebouw in zijn algemene richting... Ofwel De man draaide zich snel om en begon snel terug te lopen naar zijn auto. Op dat moment legde ze de jongens uit wat er aan de hand was...

De jongens reden vroeg weg, de man verliet het terrein met rokende banden en er was geen twijfel mogelijk dat hij was opgejaagd...

Voor zover ik weet heeft mijn vrouw nooit haar 9 mm op iemand anders getrokken...

Als ze dat ooit doet... zal het zijn omdat het nodig was.

Ik denk dat de enige "Stier" die ze nodig heeft, degene is waar ze elke dag mee wakker wordt... knipoog!

Lippen

Ik denk dat het lopen naar een groep van drie of meer jongens niet werkt in deze toestand...

Ik ben een keer beroofd met een wapen. Het was niet leuk. Maar met mijn kalme stem haalde ik hem over om mij niet neer te schieten. Mijn broer heeft mij daarna een wapen gegeven, maar... hey, ik ben een pacifist, dus het ligt sindsdien in mijn kluis opgeborgen.

Kalme stem hè...had jij de hypnotiserende krachten?