Je engste moment

Ik dacht net aan het engste moment in mijn leven...

Het was toen mijn 2-jarige Brooklyn haar eerste aanval kreeg. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik probeerde haar eruit te halen, ik schreeuwde, huilde, schreeuwde tegen de 911-operator.

Een ander heel beangstigend moment voor mij was toen ik mijn laatste kind kreeg. Ik ging naar het ziekenhuis omdat ik een vreemde pijn had, geen bevalling, maar gewoon een aanhoudende pijn. Ik kwam daar aan en ze deden het examen en stonden op het punt me naar huis te sturen. De dokter besloot een echo te maken en de echoscopist merkte iets op dat er niet hoorde te zijn.

Ik ga terug naar de onderzoekskamer en ga liggen. Even later sta ik op om naar de badkamer te gaan en dacht ik dat ik zelf had geplast. Ik kijk naar beneden en de vloer zit onder het bloed. Ik begon in paniek te raken, ik begon hysterisch te huilen. Voordat ik het weet, word ik de operatiekamer binnengelopen, iedereen beweegt zoooo snel. Ik kan me herinneren dat ik de dokter hoorde en hij klonk nerveus. Ik wachtte tot ze me een ruggenprik of een ruggenprik zouden geven, maar niets. Ik voel dan het scalpel op mijn buik, terwijl ik het voel kijk ik op en de dokter gluurt over de toonbank naar mij, ik dacht bij mezelf: hij kan dit niet doen terwijl ik wakker ben, toch?

Toen hoorde ik hem schreeuwen tegen de anesthesie Dr. "SCHAAT OP" toen ik onder algemene anesthesie werd gebracht... Ik raakte in paniek, ik hield de hand van mijn schoonzus vast en zei haar dat ze voor mijn kinderen moest zorgen als er iets zou gebeuren. tegen mij, ze begon te huilen en dat is het laatste wat ik me herinner.

Mijn zoon werd geboren zonder ademhaling en zonder geweten.

Godzijdank gaat het nu allebei goed met ons, maar dat was SUPER DUPER ENG voor mij.

Wat is het engste moment van je leven, als je het niet erg vindt om het te delen?


:-*

Eerlijk gezegd, na het lezen van je verhaal, valt alles wat mij in het verleden is overkomen, in vergelijking daarmee VERHAAL!

Dat is eng mama, ik ben zo blij dat alles ook goed met je gaat. Waarom moeten we echt huiveringwekkende dingen doen om het leven te waarderen zoals we zouden moeten?!
Mijn engste moment was ongeveer 10 jaar geleden, toen ik voor het eerst echt ziek werd. Een dokter vertelde mij en mijn vader dat ik een NIEUW hart en een longtransplantatie nodig had !! Nou, ik kreeg een tweede en derde mening en de andere doktoren vertelden me eigenlijk dat ik inderdaad erg ziek was, maar ze wisten niet waar de eerste dokter het over had!! Ik denk dat hij een kwakzalver was die naar me keek en een nieuwe boot zag, of een reis rond de wereld of zoiets, ik zou nog steeds kunnen stikken in die immorele opwinding. Ik heb trouwens nog steeds al mijn originele onderdelen.

WAUW..Dr. zo zou niet mogen worden geoefend! Dat maakt me heel boos, maar ik ben zo blij dat het goed met je gaat.

Met mijn zoon gaat het nu goed, hij heeft gewoon echt overgewicht en hij heeft moeite met ademhalen, ze denken dat hij astma heeft... Mij is verteld dat hij zwaarlijvig is en meer moet bewegen. Hij is nog maar 1...


:-*

Het engste moment dat ik ooit heb gehad...hmmmm, dat is een tuff-moment. Ik denk dat het moest zijn toen ik een telefoontje kreeg en het was van mijn zus. Ik wist gewoon wat ze ging zeggen. Ik was een beetje verlamd van angst en wilde de telefoon niet opnemen.

Ik denk dat ik ongeveer 20 minuten heb gelopen voordat ik naar de VM zou luisteren. Ze bevestigde mijn ergste angst dat mijn vader net overleden was.

Ik denk dat er een andere keer was dat ik een familie ratten had die dagelijks een feestje vierden in mijn tuin en garage. Ik was zo bang dat ik mijn auto een maand lang niet in de garage wilde parkeren of in de buurt van de achtertuin zou gaan. Gelukkig zijn ze weg!

Lippen

Ik had mijn dochter een koekje gegeven, ze propte het hele ding in haar mond en vertrok. Ze rende het computerbureau tegen en ging huilen, maar inhaleerde in plaats daarvan het koekje. Ik schreeuwde naar mijn man die haar oppakte en ze werd blauw en slap in zijn armen. Hij onderging reanimatie, dus draaide hij haar om en slaagde erin het eruit te krijgen. Ik heb nog steeds 911 gebeld, maar ze zou dood zijn geweest tegen de tijd dat ze daar aankwamen. Hij heeft haar leven gered. Ze krijgt nu alleen maar stukjes koekjes.

Als je kinderen hebt, is voor mij elke dag het engste moment...vooral een zoon als de mijne...hah...
Hij is in één oogwenk met alles bezig, hij komt in de problemen... hij is nog maar drie, maar tot nu toe is hij twee keer naar de eerste hulp geweest...

Hoe dan ook, het engste moment in mijn leven zou zijn... toen ik zes was, zette mijn ouder me af bij een neef van mijn moeder die een vrouw en twee dochters had... ze waren allemaal zo slecht.
En wat een levendige herinnering heb ik...
Ik herinner me... elke avond als het donker werd, liet mijn oom me een pot pakken en vroeg me de smalle heuvel af te gaan, vol met bomen en slangen, om hem te vullen met rijstdrank-sake... en als Dat deed ik niet, hij nam me mee naar de schuur en sloeg me met een paardenzweep...
Op een dag werd ik te bang in het donker, kon de weg naar zijn huis niet zien, ik verdwaalde en wat nog erger is, ik liet de pot met vloeistof vallen, waardoor ik helemaal doorweekt was.
Ik huilde en schreeuwde...
Op de een of andere manier vond ik het huis na uren lopen en hij sloeg zo hard in mijn gezicht dat ik begon te bloeden...
De enige persoon die ik het ooit vertelde was mijn dochter toen ze voor de eerste keer mijn hart brak... Ik werd emotioneel en huilde... die vier maanden... waren de engste tijden in mijn leven...

mama, godzijdank dat het goed met je ging... Ik kon me niet voorstellen dat ik nooit de kans zou krijgen om je te ontmoeten...
Lips, ik weet hoe je je gevoeld moet hebben toen die telefoon ging... en het spijt me dat je je vader verloor...
wmmeden...ja dat was inderdaad eng en ik weet precies wat je hebt meegemaakt...
En ja, bondgenoot... voor degenen die het niet verdienen om dokter genoemd te worden... maar ik ben zo blij dat het goed met je gaat... hier wonend, LCB en niet wetende dat het de droogste dagen zouden zijn... jij brengt de beste lach voor iedereen.

Ik wou dat ik maar een paar enge momenten had, maar dat is niet het geval. De bovenste twee, mijn zus en ik, waren onze nagels gaan laten doen, ze woonde bij haar verloofde. Toen we terugkwamen, ging ze de achtertuin in en vond hem dood, en schoot zichzelf door het hoofd in haar achtertuin. Ze schreeuwde en godzijdank zag ze alleen de achterkant van hem, maar zag het pistool en rende het huis in om 911 te bellen. Ik rende naar de achtertuin en zag de voorkant van hem en voelde naar een hartslag. Iets wat ik nooit zal vergeten, ik deed het omdat ze zei: ga kijken of hij nog leeft. Niemand zou zoiets moeten zien. Verschrikkelijk verklaart het niet volledig. Hij was weg, liet vier jongens achter, zijn zoon gaat nu naar Berkley. Zijn oudste zoon was ook de afscheidsvictor op zijn middelbare school. De tweede keer deze week kon ik niet ademen, mijn keel zwol op, mijn hart bonkte, ik wist dat ik flauw zou vallen, kroop door de gang en bonkte op de deur van de buren om me naar het ziekenhuis te brengen, wist dat ik niet kon autorijden. Ik werd toegelaten tot een nacht en ze zeiden dat het gewoon angst was. Er gaat niets alleen over angst, je weet niet wanneer het gaat gebeuren of zelfs waarom. Ik bracht twee dagen door met dat vreselijke medicijn xanax, terwijl ik ongeveer twaalf uur lang naar een muur staarde en me als een zombie voelde. Toen zei ik dat dat het was, ik ga niet meer de natuurlijke route, kruidengeneesmiddelen. Ik kwam erachter dat cola light en koffie de belangrijkste boosdoeners zijn voor angst, het is de cafeïne. Dus geen cafeïne meer voor mij.

Ik vind het belangrijk en de verloofde van mijn zus zou willen dat ik zeg: 'Ik weet het zeker.' Dat er hulp is, bel of google een hotlinenummer als u zich alleen of suïcidaal voelt. Het is een permanente oplossing voor een tijdelijk gevoel. Morgen zul je je anders voelen en de zon zal schijnen, dat beloof ik. Mijn zus had ze daarna gebeld en ze zei dat ze je niet veroordelen of aangeven omdat je je voelt zoals je bent, ze luisteren, ze helpen je om je beter te voelen, wees niet bang om te bellen.

Wauw, dat is een eng verhaal, lucky8s, ik hoop dat alles nu goed gaat met je zus, en ik waardeer het enorm dat je je verhaal deelt. Het gaat goed met zijn kinderen, en dat is goed.

Ik heb het grootste deel van mijn leven angst gehad, ik weet precies wat je doormaakt. Het is inderdaad heel beangstigend.


:-*

Enge momenten komen vrij vaak voor in mijn leven. Vandaag heb ik er nog een meegemaakt om mijn sociopathische echtgenoot zover te krijgen dat hij mijn huis verliet. Hij is weer weg, maar hij had door de deur tegen me geschreeuwd dat ik met een man aan het rotzooien was die niets te verliezen had.
Ik was bang toen mijn verloofde voor mijn ogen werd neergeschoten en vermoord.
Ik was bang toen mijn eerste echtgenoot een pistool op mij richtte en de trekker overhaalde.
Ik was bang toen een dronken vriend me wakker maakte door me herhaaldelijk in mijn gezicht te slaan, omdat ik niet opstond om met hem te feesten.
Ik was bang toen mijn dochter werd geboren en het slecht ging. Ze is nu 20.
Ik ben bang voor de grote kakkerlakken die soms in de badkamer verschijnen en op mij af komen rennen.
Op dit moment is het echter echt beangstigend om geen geld meer te hebben, geen auto te hebben, kilometers ver van de stad te zijn en niet zo ver te kunnen lopen, mijn onroerendgoedbelasting niet te kunnen betalen, geen vrienden of familie te hebben die me willen of kunnen helpen, naar mijn leven te kijken mijn gezondheid gaat achteruit, mijn handen zijn soms zo nutteloos dat ik de deurknop niet kan omdraaien, en ik denk eraan om binnenkort mijn huis te moeten verkopen en uit te zoeken hoe ik ooit mijn spullen ingepakt krijg en waar ik heen kan en hoe ik Ik kom er en hoe lang kan ik blijven voordat het geld dat ik over heb als ik het huis verkoop, opraakt. Oh, en waar ik wat gratis fiches kan vinden, zodat ik de tijd kan doorbrengen totdat alles beter of slechter wordt.

Het spijt me zo dat je dit nu allemaal doormaakt Chilly, ik hoop dat het snel beter voor je wordt. Gebeden, gedachten en knuffels gaan naar jou uit.



:-*

Het was Halloween. We waren irritante tieners die problemen wilden veroorzaken in de buurt. Dus besloot een groep van ons dat het leuk zou zijn om eieren te gooien naar de mooie huizen en auto's van mensen.
We kwamen bij dit ene huis waarvan de eigenaar dit soort onzin niet van ons kinderen zou aannemen. 2 seconden nadat we onze eieren hadden gegooid, kwam hij naar buiten met een pistool, richtte het op ons en schoot 3 kogels. Hoewel niemand werd geraakt, schoot die gekke fU@ker daadwerkelijk op ons af! Ik heb op dat moment in mijn broek gepist. Onnodig te zeggen dat daarna al mijn eieren gereserveerd waren voor de maaltijden.

kil, wauw, nou lieverd, ten eerste, je bent niet de enige. Veel mensen maken door wat jij bent en hun families kunnen of willen niet helpen. Jij en je man moeten bij elkaar blijven en dit oplossen. Jullie zouden nu verenigd moeten zijn, tegen de wereld. Dingen die je kunt doen, denk aan het verhuren van een kamer, kijk op craigslist. Misschien heeft iemand met een auto, zoveel mensen die zijn uitgezet of uitgesloten, gewoon een tijdelijke plek nodig, hotels te duur. Plaats ook een gratis advertentie op Craigslist voor uw man om klusjesmanwerk te doen, iemand te helpen verhuizen, arbeid te verplaatsen om zijn spullen in te pakken, zijn auto te repareren enz. Onroerendgoedbelasting bel 1-877-776-7349, dit is een hulpcentrum om uw geld te betalen propbelastingen in uw regio. Ook kunt u in aanmerking komen voor belastingvrijstellingen, zogenaamde homesteads die ze verlaten wegens handicap, $ 10.000, $ 3.000 voor schoolvrijstellingen, http://texasgulfcoastonline.com/News/tabid/86/ctl/ ArticleView/mid/466/articleId/104/Texas -Property-Taxes-in-a-Nutshell.aspx zoekt ook naar investeerders die onroerendgoedbelasting betalen. Dit zijn investeerders die uw belasting betalen, een pandrecht op uw huis leggen. Sinds ik 35 jaar in de hypotheekbank zat, weet ik waar ik het over heb. U gaat alleen naar een investeerder om u te helpen in moeilijke situaties als die van u. Ze zullen of zouden een retentierecht moeten hebben waarmee u ze kunt terugbetalen, maar het zal een retentierecht op uw eigendom zijn. Soms staan ze u ook toe om in uw huis te blijven, maar tekent u een huurovereenkomst. Meld u ook aan voor arbeidsongeschiktheid, werkloosheid en voedselbonnen, als u daarvoor in aanmerking komt. Er is nu in alle staten een voedselzegelprogramma dat je $ 250 per maand oplevert en waarmee je een huis kunt bezitten. Ook stichting Foreclosureangel is een geweldige hulpbron. Volg deze link http://www.foreclosureangelfoundation.com/home. Dit zijn particulieren die u het geld lenen dat u nodig heeft om uw huis te redden. ze verschenen op CNN. Bel uw plaatselijke kerken, zij zullen u helpen. Je bent niet de enige, maar redeneer met je man en kom er uit. Jullie zijn allebei om een reden getrouwd, jullie moeten samen tegen de wereld vechten. Veel succes lieverd, neem je leven terug en bel deze bronnen.

Je bent een slimme vrouw om de verliezers in je leven achter te laten. Ik hoop dat je dit soort mannen in de toekomst uit de weg gaat. Geestelijke of lichamelijke mishandeling zijn even schadelijk. Mannen zoals deze werken hard om vrouwen af te breken en ons het gevoel te geven dat we waardeloos zijn. Wat nog triester is, is dat sommige vrouwen zich na een tijdje waardeloos voelen na het voortdurende pesten. Ze verliezen hun gevoel van eigenwaarde, maar erger nog: een deel van hun ziel sterft.

Het is niet altijd gemakkelijk om te herstellen en soms worden we het slachtoffer van dezelfde patronen. Ik hoop dat je er samen met je man uit kunt komen als hij het de moeite waard vindt om er samen uit te komen. Soms kan stress ervoor zorgen dat we dingen zeggen en doen die we niet menen.

Voor de rest heb je goed advies gekregen en ben je in mijn gedachten. Ik hoop dat wij, uw LCB-familie, u wat troost bieden.

Lippen

goed advies en bedankt voor de telefoonnummers etc...
Ik heb bijna vier jaar geprobeerd om het met Jake te laten werken. Hij weigert te werken - heeft zijn eigen bedrijf met adresnummers, maar wil niet gaan of neemt mijn geld aan voor zijn rit, verf en tape en komt dronken terug zonder geld. Ik heb een aantal mooie erfstukken geërfd, hij heeft alles wat hij maar kon meenemen naar het pandjeshuis gebracht. Ik heb hem hier vaak laten komen en het eindigt altijd op hetzelfde: mijn geld is op, ik moet mijn bankpas verbergen, hij zit tv te kijken met de airco en eet mijn eten. We zijn pas 3 1/2 jaar getrouwd... hij heeft de hele tijd nooit één rekening betaald. Toen mijn moeder stierf, was ik genereus voor mijn familie, kocht voor Jake een auto, hij ging een lening afsluiten, werd dronken, ging naar Austin, vernielde de auto... Ik kan nog wel even doorgaan... Ik ben 52 hij is 40. Hij zegt dat hij geen sociopaat is, omdat de scientologen van Narconon geen sociopaten accepteren. Ik heb nu een zeer lage dunk van scientology en Narconon.
Het lukte me om voedselbonnen te krijgen toen hij verhuisde. Ik kon niet anders omdat hij niet zou werken. Ik krijg 162$ per maand. Ik probeer behoeftige zorg te krijgen, omdat ik veel gezondheidsproblemen heb, zoals mijn pacemaker, die ik al twee jaar niet meer heb laten controleren. Ik wil een handicap aanvragen, maar ben al twee jaar niet naar een dokter geweest en probeer die behoeftige zorg te krijgen, zodat ik de documentatie kan krijgen die ik nodig heb. Het gaat hier allemaal langzaam en ik haat het om hulp te vragen. Als ik erom vraag en in plaats daarvan tegen de muren stoot, is dat behoorlijk ontmoedigend. Ik heb contact opgenomen met de vereniging St. Vincent de Paul en Jake is vorige week naar de stad gelopen om mijn documenten af te geven, maar ze willen me daar persoonlijk hebben en zijn slechts 6 uur per week geopend.
Hoe dan ook, bedankt voor al je gedachten en suggesties. Ik had het geluk $ 25 te winnen in de BingoName-wedstrijd en kan momenteel $ 45 uitbetalen bij Vegas Regal (maar alleen als ik eerst stort), dus ik denk erover na of het de moeite waard is om de vereiste $ 50 te storten met QuickTender en de gok te wagen en te wachten op een opname soepel verlopen en dan moeten betalen? dollars aan iemand om mij een ritje te geven om de cheque te verzilveren; ik kan hem niet op mijn bank storten. Ik heb ook ongeveer 10.000 pensioen die ze me niet willen geven, behalve een gedeeltelijke uitkering per jaar gedurende de komende 8 jaar. Schiet op, november!
Niet alles is verloren...
Het is allemaal goed (ha ha, maar echt, het is oké...)
Het is gewoon eng.

ahhh koud, ik ben zo blij dat je de wedstrijd hebt gewonnen ! Ook blij om te weten dat er licht is aan het einde van de tunnel.

Lippen

Het lijkt erop dat 'dood' een populair thema is als het gaat om 'enge' momenten.

Als je geen geld hebt, is het probleem eten. Als je geld hebt, is het seks. Als je beide hebt, is het gezondheid. Als alles gewoon jake is, ben je bang voor de dood.
JP Donleavy
Uit de roman The Ginger Man.

de dood is niet eng...je bent dood, het maakt je niet uit!..lol...het is het stervende deel waar ik bang voor ben

LOL... zo waar

jakeyjakeyjakey!

lol

beter bang voor de dood of doodsbang?

de dood is beter dan het alternatief (althans dat willen de levenden ons doen geloven)

Ik ben niet bijzonder bang voor de dood. Ik ben bang voor de gebeurtenissen die gaan gebeuren en die daartoe zullen leiden, ja...

maar ik denk dat waar ik was voordat ik hier was, waarschijnlijk de plek is waar ik heen ga. Thuis, weer thuis...

korter van adem en een dag dichter bij de dood...

snel iemand mijn P*U*L*S*E controleren

TIJD voor een Pink Floyd-thread, misschien...,

Ik moet zeggen dat ik het "enigszins" mis heb dat mij niets echt "engs" is overkomen, maar enigszins eng. Maar niets zoals ik hier al heb gelezen... Niet zo eng.

In 1986, rijdend over brug 205 in een oude Maverick. Raak BLACK ICE... Even een ogenblik terwijl ik met een snelheid van 90 km/uur verder rijd en dan gaat de voorkant naar rechts, ik draai 3 volledige keren terwijl ik roep "OMG!! OMG!!" Opgeknapt en naar huis gegaan..>Oef.

1 jaar later had ik een Grand Prix 4 dr sedan. Toen ik naar huis reed, merkte ik dat de aandrijfspindel "grappig" klonk... Raakte een gebied en de spil kwam los van de achterkant van de transmissie (dit was toen een auto met achterwielaandrijving) en raakte een kuil. De achterkant van de auto "gewelfd" omhoog en ik schraapte de voorkant ongeveer 18 tot 25 meter (ik bekeerde me tot 5 bekende religies in de tijd die ik had), voordat hij weer naar beneden sloeg en tegelijkertijd brak van de as van de achteras.

Onnodig te zeggen dat ik hem naar huis heb laten slepen en vervolgens naar een autokerkhof.

Ik heb er nog één.

Mijn moeder pleegde zelfmoord toen ik 19 was, maar ze bracht zichzelf in een vegetatieve toestand, ik moest haar van de levensonderhoud halen.

Ik herinner me dat ik op de make-upschool zat, ik zat midden in een proefwerk en mijn oma kwam opdagen. Ik wist dat er absoluut iets mis was toen ik haar zag, ze kwam daar nooit.

Ze vertelt me dat mijn moeder een auto-ongeluk heeft gehad en dat ze in het ziekenhuis ligt. Ik besefte niet wat ze zei. Ik dacht dat mijn moeder op de Eerste Hulp is met een gebroken been, en dat ik haar moet ophalen. Mijn oma zegt tegen mij: nee, je kunt niet rijden, stap bij mij in. Oké, ik kom in het ziekenhuis en mijn oma vraagt aan een dame waar de trauma-eenheid is, en ik begin te denken: waarom moeten we naar de trauma-eenheid? Mijn oma stapt in een rolstoel en ze zei tegen mij: "Ik zou degene moeten zijn die je duwt" en ik begrijp nog steeds de punten niet.

Ik kom bij de trauma-afdeling en deze dame in pak komt naar me toe lopen. Ik word een beetje zenuwachtig, maar ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik wilde alleen maar mijn moeder zien.

Ze legt me uit dat mijn moeder daar drie dagen was en dat ze haar met de machines in leven hebben gehouden zodat ze haar familie konden vinden. Mijn moeder had geen identiteitsbewijs bij zich toen ze deed wat ze deed, en ze namen haar vingerafdrukken om erachter te komen wie ze was. Om een lang verhaal kort te maken, ze vonden mijn oma op dag 3.

Ik loop de kamer binnen en verwacht mijn moeder te zien slapen. Ik was niet voorbereid op wat ik zag. Ik was er kapot van, en dat is een beeld dat ik nooit zal vergeten.

Na ongeveer een uur was het tijd om haar van de machines te halen. Ik liet ze talloze tests doen om er zeker van te zijn dat ze zonder de machines niet kon ademen, gewoon om er zeker van te zijn dat dit het juiste was om te doen.

Het was de moeilijkste beslissing van mijn leven. Ik haal haar van de levensondersteuning en ik sta daar en kijk hoe het leven haar lichaam verlaat.

Ze had haar nek gebroken en was hersendood. Er was geen reden om haar aan de machines te houden.

Mijn moeder en ik konden niet altijd met elkaar overweg, ik was erg boos op haar vanwege wat ze mij tijdens mijn jeugd had aangedaan. Maar die dag besefte ik dat ze, wat er ook gebeurde, MIJN moeder is, en dat ze van me hield. Ik hou van haar.

Ik denk elke dag aan haar.

Hoe dan ook, het spijt me voor het gepraat, en sorry voor het lange bericht. Ik vind het leuk om dingen met jullie te delen, ik heb het gevoel dat jullie allemaal familie zijn en zullen begrijpen wat ik doormaak.


:'(

:'( OMG mama, ik huil, het spijt me van de dingen die je hebt meegemaakt. Ik hou van je met heel mijn hart, dat weet je, ik ben hier voor je als je ergens over wilt praten. Je moeder kijkt vanuit de hemel over je heen en zichzelf een schouderklopje geven omdat ze zo'n mooie, geweldige mama heeft grootgebracht.

Awww bedankt giv..Ik hou ook van jou!!!!!!


Je bent als mijn beste vriend, en ik weet dat ik met je over ALLES kan praten...


:-*

Oh mama, ik ben nu net als Givennsz, ik huil van buiten en van binnen om je, en juich je toe voor de kracht die het kostte om ook jouw verhaal te delen. Het spijt me dat je wat dingen hebt meegemaakt met je moeder, blijkbaar heeft zij ook veel meegemaakt om haar ertoe aan te zetten te doen wat ze deed. We weten soms nooit wat anderen doormaken totdat het te laat is. Ik ben blij voor je dat je iets hebt afgesloten en enigszins in het reine bent gekomen met de dood van je moeder. Het spijt me heel erg dat dit is gebeurd en ik wou dat ik alle pijn weg kon knuffelen. Ik voel me als een vriend voor jou en anderen hier op LCB en wensen ALLEEN het beste voor jou en iedereen hier, we laten elkaar lachen en huilen, halen herinneringen op en laten elkaar door woorden en uitwisselingen beseffen dat MENSEN GEWOON MENSEN ZIJN, we komen gewoon in verschillende containers en kleuren en culturen. Wees alsjeblieft niet verdrietig vriendin ((((((MommyMachine))))))

Jij bent mijn vriendin Ally, en ik dank je voor je vriendelijke woorden. Ik ben zo blij dat ik deel uitmaak van de LCB-familie, en ik heb echt het geluk dat ik een plek heb waar ik kan zeggen hoe ik me voel, en over de dingen die ik heb doorstaan, en ik weet dat ik steun heb, en vrienden die me er doorheen helpen. .


:-*

We hebben allemaal veel meegemaakt. Ik heb heel veel enge momenten, te veel om op te noemen. Meest recent hoorde ik echter dat ik de zeldzaamste, dodelijkste borstkanker had die er is, en het zat 'waarschijnlijk in mijn lymfeklieren en andere organen', en toen ik hoorde dat mijn overlevingspercentage ongeveer 10% was. Die ah#$## arts zou zijn patiënten niet hun diagnose mogen vertellen. Ik vond een echte oncoloog die uitlegde dat ik het zou overleven, en mijn angst nam af. Ik was niet bang voor mezelf, ik was vooral bang voor mijn kinderen, de gedachte om ze toen zo jong op 2 en 3 jaar achter te laten... het verlamde me. Maar ik ben hier, ik ben NED, en ik ben van plan die oorspronkelijke dokter tegen zijn schenen te schoppen als ik hem ooit nog eens zie.

je bent zo sterk Toodle, ik heb je blog gelezen en ik sta versteld van je. Je bent een inspiratiebron en een vechter. Ik ben er trots op je te kennen.


:-*

Beste Toodleedoo, ik weet precies hoe je je voelt, er ZIJN een aantal artsen die geen dokter zouden moeten zijn, of zelfs conciërges in ziekenhuizen. Ik lees veel over ziekten en alternatieve geneeswijzen en als ik mag, zou ik je willen aanraden om minitrampolinespringen op te zoeken als een mogelijke manier om je lymfeklieren te helpen genezen, blijkbaar stimuleert de zachte springactie je klieren tot het punt van zelfreiniging, ik kan zelf niet wachten om er een te krijgen, maar omdat ik groter ben dan gemiddeld (fatazz), moet ik ervoor sparen, want de degenen die mij begeleiden kosten 600 dollar! anders lopen ze ergens tussen de 50 en 00 dollar, maak een kans om het te googlen. Ik ben zo blij dat je een GOEDE en bekwame dokter hebt gevonden en dat je nog steeds aan het trappen bent!!

Bedankt mama en Ally... en iedereen voor het delen. Is het een beetje raar om te weten dat ik niet de enige op de wereld ben door de dingen die jullie hebben meegemaakt? Ik ben blij jullie allemaal te kennen, en mama, je bent oh zo sterk, mijn god, wees een trotse dame.