Maken materiële dingen echt indruk?

Ik dacht aan deze vraag..
Als hij/zij alles had, zou het dan een verschil maken voor de eerlijke man die niets heeft?

Zou je liever gelukkig en gezond zijn met niets, of ellendig en oppervlakkig met alles?

Wat denken jullie allemaal in onze wereld van vandaag: zouden jullie het allemaal opgeven voor de mensheid in jezelf, of vasthouden aan het materialistisch hebben van alles?

Dit werd geciteerd..
"Ik denk niet dat het voor sommige mensen oppervlakkigheid is. In een staat van desillusie verkeren kan voor sommige mensen een vorm van bescherming zijn. Ze verschuilen zich achter de materiële dingen in het leven. Materieel is oké. Maar als je het in het vooruitzicht stelt, is het komt niet vóór de mensheid of welke levende vorm dan ook"
Materiële dingen maken geen indruk op mij, ze komen en ze gaan..


Wat is uw commentaar op dat citaat?
Wat zijn uw gevoelens over de materiële dingen?

Hé Viv,

Materiële dingen zijn eigenlijk niets als je naar het grote geheel kijkt. Maar helaas is het een beetje zoals uiterlijk vergeleken met een geweldige persoonlijkheid. Ik denk dat we allemaal liever gewoon GELUKKIG zouden zijn, maar ga je in de bus met iemand praten die er niet zo geweldig uitziet, alleen maar omdat hij of zij misschien wel je ziel is? NEE, dat zouden we niet doen.

Uit ervaring heb ik geleerd dat je met geld geen liefde kunt kopen. Ik verdiende maandelijks $10-$15k toen de verzekeringswetten voor het eerst van kracht werden in Californië. Ik had een BMW en een Vette. Ik gaf geld uit alsof het aan de bomen groeide. Maar ik werkte VEEL, dagen van tien uur, bijna elke zaterdag en soms zondag. Als iemand een verzekering wilde, zou ik er zijn. Maar dat duurde niet eeuwig en toen ik werkloos werd, was het voor mij een reality check.

Ik maakte me eigenlijk zorgen om mijn jongens omdat ze nooit iets hadden gewild. Mijn levenstheorie was dat de reden dat ik zo hard werk, is dat we kunnen krijgen wat we willen. Ze wisten dat het geld erg krap was, maar dat leek hen niets uit te maken. Ook al hadden we niet veel, toch was ik voor één keer in hun leven bij hen thuis. Ik zou eigenlijk het avondeten koken, we deden dingen als gezin. Ongeveer 6 maanden werkloos. Mijn oudste vroeg me om geld (voor wat ik me niet kan herinneren). Natuurlijk kreeg ik tranen in de ogen en zei hem dat het me spijt dat ik het niet had en dat ik hopelijk snel een baan krijg. Zijn antwoord was: "Ik heb het geld niet nodig, mam, ik ben liever blut en heb jou toch thuis." Toen drong het tot me door: geld betekent niet $@@@!!!!

Ik miste eigenlijk mijn oudste toen ik opgroeide omdat ik zooooo veel werkte. Ik was altijd gestrest en zag mijn kinderen nooit. Nu geniet ik echt van mijn leven.

Shelli
Je antwoord is geweldig en zo inspirerend..
Je hart zit precies waar het hoort. Je bent een heel wijze vrouw
en je hebt liefde overal om je heen..

Ik heb net nagedacht over wat ik heel graag zou willen hebben..
Wees gewoon een.. zigeuner.. bandana om mijn hoofd gebonden, met een klein knoopje, slaapzak aan een paal.. met treinen door het land springend.. waarheen het me ook brengt..
Geen rekeningen meer om te betalen, geen drama meer.. eigenlijk is dit een droom.. nietwaar?
Lol.. grappig, de meesten zouden ervan dromen miljonair te zijn..



Wat dacht je ervan om jarenlang je geld uit te werken, zoveel opofferingen te doen, er bloed, zweet en tranen in te stoppen, naar de top te stijgen, zou jij die persoon zijn die het aan de armen zou geven, of zou je alles houden? ?

Ik verwijs vaak naar de tijd dat ik gezinstherapie beoefende. En dit is geen uitzondering.

Zodra mensen het armoedeniveau hebben overschreden, is de 'geluksfactor' niet onevenredig over de inkomensgroepen heen. Met andere woorden: er zijn evenveel ongelukkige mensen die €40.000 per jaar verdienen als mensen die €400.000 per jaar verdienen. Hetzelfde geldt voor degenen die gelukkig zijn.

Ja, als je een alleenstaande moeder bent die €15.000 per jaar verdient, zal geld (of het gebrek daaraan) in de meeste gevallen ertoe bijdragen dat je gelukkig of ongelukkig bent.

Maar afgezien van de wreedheid van de armoede is het leven in werkelijkheid wat wij ervan maken.

zeer interessante vraag Stel je voor...

Ik ben het met Lips eens... Geld is een noodzakelijk kwaad.. We leven in een materialistische wereld, en het hebben van geld is zeker iets dat ons leven veel gemakkelijker maakt... Kan het geluk kopen... Ik denk het niet, maar het is zeker beter om het te hebben dan niet...

Ik kom uit een land waar het gemiddelde MAANDELIJKSE salaris minder dan $ 550 bedraagt. Ja, je leest het goed... en het was vooral halverwege de jaren negentig nog erger geweest, toen het op een gegeven moment $ 10 per maand was ! mensen leden honger... Kijk maar naar andere derdewereldlanden in Afrika en Azië... geld is belangrijk, vooral als het om overleven gaat...

We leven in een wrede materialistische wereld, waar je niet wordt beoordeeld op hoe goedhartig je bent, maar op je auto of huis en geld op de bank...

We hebben media die ons voortdurend bombarderen met advertenties over een beter leven, ze vertellen je feitelijk dat je niet goed genoeg bent als je geen mooie auto of mobieltje hebt, of wat dan ook... Het is een consumentenmaatschappij die is ontworpen om je voor iedereen te laten werken de materialistische dingen...

Maar maakt het uiteindelijk echt uit... is het het waard...

Ik heb het geluk om te doen wat ik doe... maar ik was niet altijd in de gokwereld... heb in een dag wat waardeloze klusjes gedaan... dus één ding dat ik heb geleerd is waarderen wat ik kreeg...

Eén ding weet ik wel... als je het geluk hebt om geld te hebben, gebruik het dan voor iets goeds... help je familie en vrienden... doneer aan een goed doel... Je kunt de wereld niet veranderen, maar ik geloof graag dat jij het verschil kunt maken...

We hebben hier in Servië ook een gezegde: als je iemand echt wilt helpen1, geef ze dan geen geld, maar geef ze een baan!

Concluderend: als ik kan kiezen tussen het hebben van geld of niet, zou ik er natuurlijk voor kiezen om het te hebben, maar ik weiger te geloven dat het mij als persoon definieert... er is meer in het leven en geld kan je slechts tot nu toe brengen. .. wat je in je draagt, is wat telt in mijn boek...

Zuga...goed gezegd.

Ik denk dat niemand ervoor zou kiezen arm te zijn... met uitzondering van iemand die geroepen is tot een monastiek leven. Niet genoeg contant geld hebben is de pits!

Maar ik vind het leuk hoe je het hebt opgemerkt als een 'bepalend' onderdeel van het leven.

Ik adviseerde ooit een vrouw met een waarde van ongeveer $ 100 miljoen, die GEEN ENKEL idee had wie ze was. Ze ging flink aan de drank.

Ik denk dat de ‘materiële dingen’ indruk maken op ‘sommige’ mensen. Hoewel dit te wijten is aan hun financiële/levensstatus. Nadat ik alles kwijt was en nu terugkom, heb ik weer een voertuig (nu volledig legaal en onverzekerd YAY!)

In 2005 kreeg ik de Durango uit 2004, die indruk maakte op een aantal mensen omdat ze dachten: "Goh, hij heeft het geld". Ik liet ze niet weten dat ik, omdat ik geen huur of andere dingen betaalde, $ 600- $ 900 extra contant geld had maandelijks...

Het was het 'hebben' zoals ik het me kon veroorloven en daarom deed ik het, niet om indruk te maken. 'Jongens en hun speelgoed'-syndroom, weet je?

Maar nu ik weer uit het gat klim waarin ik zat, denk ik meer na over wat ik heb en ben ik er blij om.

Ik zou graag wat meer gezondheid willen, maar arm zijn is echt rot!

Klein voorbeeld:

Ik zou de bus nemen naar het winkelcentrum. Nu kon mijn "Handkar" 45-50 lbs dragen. Ik moest dus goed opletten wat ik kocht. Busrit van 20 minuten... Wachten (als het juiste tijdstip 5 minuten wachten betekende.

Daarna winkelen, want het kostte mijn tijd omdat de bus 45 minuten terug zou rijden. Mis het (en dat had ik) en daarna nog eens 45 minuten wachten. Dan eindelijk thuis, dus 2-3 UUR tijd om op te kauwen.


Nu ben ik gisteren een paar items vergeten (Koffie Hoe dat gebeurde weet ik niet), dus ik ging heen en weer, ik ging en kwam binnen 25 minuten terug. Door dit kleine dingetje kan ik God danken voor de kleine voordelen die ik in de toekomst kan krijgen en ja, ik vergeet misschien altijd dankbaar te zijn, maar ik zal de afgelopen 21 maanden waarin ik bijna overal naartoe liep en de worsteling niet helemaal vergeten.
Ik heb het volgehouden.

Zuga, krachtige en intelligente woorden die je hebt getypt, niet alleen een krijger.. maar koninklijk en zeer wijs, ik buig voor je.

Wat in ons hart zit, zijn onze grootste rijkdommen. Het is aan jou om die schatkist te openen en te kiezen wat de meeste waarde heeft. Hoe groter het hart, hoe meer er te kiezen valt met de grotere voordelen in het leven.

Toen ik alles had, was er minder in mijn hart, toen ik het allemaal verloor, toen werd mijn hart gevuld en werd ik wijzer in mijn keuzes. Voor sommigen duurt het een leven lang, voor anderen duurt het seconden, voor de gelukkigen is het vanzelfsprekend.

Op dit moment zeg ik: ik heb het geluk dat ik leef en leer, sommigen hebben die kans nooit. Ik ben blij om te weten dat ik kan overleven met of zonder.

Goed gezegd....dank je!

Mijn grootmoeder heeft acht kinderen grootgebracht in een hut met vier kamers. Maar ik vond het daar geweldig. Ze heeft haar hele leven hard gewerkt en was gewoon de gelukkigste persoon die ik ken. Nu ze er niet meer is, besef ik hoeveel ze heeft gegeven. Financieel niet uiteraard. Maar ze heeft deze wereld eerlijk gezegd een betere plek gemaakt. Er was geen persoon die ze niet kon laten glimlachen. Ze had niet veel, maar ze gaf alles wat ze had en was er gelukkiger door.

Ik wilde hieraan toevoegen dat ik de post van Zuga erg interessant vond. Wij in de Verenigde Staten zijn meestal niet gewend aan dat wijdverbreide niveau van werkloosheid en armoede. Ik denk dat we hier allemaal veel over hebben geleerd het afgelopen jaar met de financiële problemen.