Hello together, I was trying to read the whole topic but after some pages I became really dizzy. I am to some extent astonished about some people's views, and I guess it is this forum having members from all over the world that mentalities are so different. It seems to be that in the USA thoughts like "you can reach everything if you just try hard", "you get what you deserve" etc. are far-spread? Of course there are people in Europe who talk like this too, but I guess more people here would frown upon sayings like that.
I'd find it far too exhausting to debate about the details of how much rich people should give exactly and to whom exactly help should be given and how much exactly. But I am convinced that people having not enough to eat or having nowhere to sleep is disastrous, and people working more than 8 hours a day and having hardly enough to live is disastrous too - and so on - and the world as a whole is being organised in a way that all these disastrous things happen, thus it is organised badly. And that alone is enough reason for protests all over the world being justified. I strongly sympathize with this "movement". The world is being organized in a way that NOT everyone is able to "make it if they try hard". And honestly it makes me sad how many people think that all the poor ones are to blame instead of feeling solidarity with humanity at large. And honestly I think many things have been said in this thread that are thought distressingly nearsightingly. May I quote one thing for example.
Uh, mom and dad with 4 kids and no job. That is the problem right there. They should get a job, any job, 2, 3 or 4 of them if necessary.
WHY is it the governments responsibility to pay parents who keep having kids they can't afford?!?
And if mom and dad don't get a job, for which reason EVER, you can debate for hours wether it's their fault or not, but the children are not the least to blame, they haven't got the least influence to this decision. If they don't get the chance to learn as much as other children (education), or don't even get enough to EAT, this is so essentially unfair - everyone must understand this and think the same way, leastwise and for a start.
Hallo samen, ik probeerde het hele onderwerp te lezen, maar na een paar pagina's werd ik echt duizelig. Ik ben tot op zekere hoogte verbaasd over de opvattingen van sommige mensen, en ik denk dat het dit forum is met leden van over de hele wereld waardoor de mentaliteit zo verschillend is. Het lijkt erop dat in de VS gedachten als "je kunt alles bereiken als je maar je best doet", "je krijgt wat je verdient" etc. wijdverspreid zijn? Natuurlijk zijn er ook mensen in Europa die zo praten, maar ik denk dat meer mensen hier zulke uitspraken zouden afkeuren.
Ik zou het veel te vermoeiend vinden om te debatteren over de details van hoeveel rijke mensen precies moeten geven en aan wie precies hulp moet worden gegeven en hoeveel precies. Maar ik ben ervan overtuigd dat mensen die niet genoeg te eten hebben of nergens kunnen slapen rampzalig zijn, en dat mensen die meer dan acht uur per dag werken en nauwelijks genoeg hebben om te leven ook rampzalig zijn – enzovoort – en dat de wereld als geheel onder druk staat. zo georganiseerd dat al deze rampzalige dingen gebeuren, dus is het slecht georganiseerd. En dat alleen al is voldoende reden om protesten over de hele wereld gerechtvaardigd te vinden. Ik sympathiseer ten zeerste met deze ‘beweging’. De wereld is zo georganiseerd dat NIET iedereen het ‘kan redden als ze hun best doen’. En eerlijk gezegd maakt het mij verdrietig hoeveel mensen denken dat alle armen de schuld hebben, in plaats van zich solidair te voelen met de mensheid als geheel. En eerlijk gezegd denk ik dat er in deze draad veel dingen zijn gezegd die verontrustend bijziend worden geacht. Mag ik bijvoorbeeld één ding citeren.
Uh, vader en moeder met vier kinderen en geen baan. Dat is het probleem daar. Ze moeten een baan krijgen, welke baan dan ook, 2, 3 of 4, indien nodig.
WAAROM is het de verantwoordelijkheid van de overheid om ouders te betalen die kinderen blijven krijgen die ze niet kunnen betalen?!?
En als papa en mama geen baan krijgen, om welke reden dan ook, kun je urenlang discussiëren of het hun schuld is of niet, maar de kinderen zijn niet de minste schuldige, zij hebben niet de minste invloed op deze beslissing. . Als ze niet de kans krijgen om net zoveel te leren als andere kinderen (onderwijs), of niet eens genoeg krijgen om te ETEN, is dit in wezen oneerlijk - iedereen moet dit begrijpen en op dezelfde manier denken, op zijn minst en om te beginnen .
Vertaling 
???
