Lokale dieren in het wild:

Hallo bende:
Vandaag vond ik in mijn achtertuin een nest baby-eekhoorns die uit een boom waren gevallen. O, ze waren schattig. Oud genoeg om hun ogen open te hebben, maar verder niet veel.

Ik wachtte geduldig op een afstandje tot mama ze kwam ophalen, maar ze kwam nooit. Na een paar uur hoorde ik ze echt ophef beginnen te maken, en ik wist dat er iets moest gebeuren.

Ik kwam voorzichtig dichterbij met handschoenen en legde de kleine jongens in een emmer op een zachte deken. Weet je dat ze eigenlijk gestopt zijn met zeuren? Ze leken voorlopig tevreden in dat kleine emmertje met de zachte deken. Ze doezelden in slaap in een hoopje.

Nu ben ik niet uitgerust om voor een nestje eekhoorns te zorgen, dus heb ik wat telefoontjes gepleegd. Het eerste nummer leidde me naar een ander nummer, en toen nog een ander. Uiteindelijk bereikte ik inderdaad een heel vriendelijke dame die precies voor dit soort situaties zorgde.

Ik reed de kleine jongens naar haar huis en ze verzekerde me dat ze met de hand gevoed, warm gehouden en zelfs geliefd zouden worden. (Ik wist dat het laatste waar was, want de korte tijd dat ik de kleine dingen had, smolt mijn hart gewoon.)

Ze zal proberen ze niet te temmen, maar het gebeurt wel als ze zo jong bij haar komen. Hoe dan ook, ik wist dat ze een kans hadden om te vechten en niet zouden verhongeren of opgepikt zouden worden door roofdieren in mijn tuin.

Ik vertrok met een blij en tevreden gevoel dat ik het juiste had gedaan.
Ik ben zo zacht als het om dit soort situaties gaat.
Ze beloofde me updates over hun voortgang, en ik zal ze doorgeven.

Bedankt dat ik het mocht delen:
PMM2008

Oké allemaal samen!

AWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW!! Wat lief!

:D

Dat was aardig van je. PMM laat nogmaals zien dat je een hart hebt.

Velen zouden er geen seconde over hebben nagedacht en ze ergens anders hebben neergezet.

Het kan ook zijn dat mama is aangereden of gedood door een auto of een dier.

oh pam, ze moeten zoooo schattig zijn geweest. Ik weet dat ze je geen eekhoorns laten hebben... we hadden er ooit een, een hele coole genaamd pokey. hij maakte salto's in zijn kooi. hij was de beste. hij zou een ritje maken in de auto en gewoon op je schouder gaan zitten. maar op een dag, toen hij in zijn kooi zijn salto's deed, kwam zijn been vast te zitten in het wiel en brak hij zijn been.
we raakten helemaal van streek en brachten hem met spoed naar de dierenreddingsorganisatie. ze zeiden dat we geen eekhoorn mochten houden, en zelfs een goede vriendin van mij werkte daar, en zij kon niets doen om ons te helpen. ze moesten hem neerleggen. Ik was helemaal teleurgesteld. we hebben hem van deze slechte plek gered toen we hem kregen, dus hij had een goed leven zolang wij hem hadden, maar het was echt triest dat hij moest gaan.
Ik had graag je baby-eekhoorntjes gezien. Ik zou ze hebben meegenomen en ze hebben bemoederd zoals ik bij mijn konijnen deed... het is echt zo'n ervaring.
Een paar jaar geleden had een vriendin van mij een nestje baby-angorakonijnen in haar achtertuin en zei dat er iets met de moeder was gebeurd en dat het nooit meer terugkwam. ze probeerde deze kleinste baby's te voeden met WORTELEN!!
Ik was gek, dus ik kwam langs en nam ze allemaal mee. Ik belde de dierenbeschermingsorganisatie en vroeg hen wat ik moest doen om hun draagmoeder te zijn voor het interrorim, terwijl ze aan het spenen waren. ik moest een babyfles kopen, het formaat dat je voor poppen hebt, en die vullen met een speciale formule, die me een fortuin kostte, en ik hield elk van "mijn baby's" zes stuks vast en gaf ze twee keer per dag flesvoeding . Ik zag ze groter en groter worden totdat ze in twee handen pasten. Ik liet ze één grote kamer hebben, en zette ze helemaal niet in kooien, maar gaf ze gewoon hun ruimte en veel knuffelige dekens. Naarmate ze mobieler werden, wilde ik dat ze aan het buitenleven gewend raakten, dus bracht ik elke dag vers gras en paardenbloemen mee, en introduceerde dat aan hen door er altijd een gebied mee te vullen. Toen ze eindelijk het gras en de paardebloemen begonnen te eten en stopten met het nemen van de fles, moest ik ze laten gaan, en het was het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doen. maar het was het meest lonende wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. ik heb een veilige plek gevonden waar konijntjes naartoe gaan, een laag struikgewas... in MIJN buurt, en soms als ik langsrijd denk ik... ik vraag me af hoe het met mijn baby's gaat

Awwww wat schattig!!!! Dat doet me denken... Miss Vicki, de kinderopvang voor mijn zoons ongeveer 5 jaar geleden, had 2 BABY SKUNKS gevonden in haar achtertuin, zonder dat er een moeder aanwezig was. Ze dacht dat de moeder waarschijnlijk overreden was sinds ze ze die ochtend had opgemerkt en ze tussen een paar dozen had opgesloten in de hoop dat de moeder terug zou komen, maar dat gebeurde niet. Omdat juffrouw Vicki de geweldige vrouw was, besloot ze hen mee te nemen naar een toevluchtsoord voor wilde dieren aan de rand van de stad. Ze pakte ze in en ging weg....... LMAO, je weet wel dat babystinkdieren net zo stinken als volwassen stinkdieren. !!! Haar Isuzu Rodeo rook meer dan een jaar verschrikkelijk. Waarschijnlijk ruikt het nog steeds naar stinkdier. haha

Awww, bedankt voor het delen van jullie verhalen jongens. Ik denk dat velen van ons ergens in ons leven zo'n verhaal hebben. Onze wereld en hun wereld liggen gewoon niet zo ver uit elkaar.

Nal: Ik wist dat ik die baby's niet mocht houden, en toen ik de baby's ging afgeven, moest ik een stuk papier ondertekenen waarop het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen staat waar de eekhoorn vandaan kwam als ze het huis van deze dame bezoeken en zorg ervoor dat alles in de lift zit.
Shelli: Dat is een grappig verhaal, maar ik weet dat ik hetzelfde had gedaan. Skunk of niet. haha

Het laatste nieuws over de kleine jongens is dat ze flessen meenamen en goed sliepen. Ik ben erg tevreden.
PMM2008

Ik zeg je, mijn beste ervaring met "Wildlife" (en ik bedoel van dichtbij en persoonlijk) was dat ik op een dag naar de vogelvoederbak keek (vastgebonden aan 4 draden, 2 aan de bovenkant, 2 aan de onderkant voor stabiliteit) en deze trilde als het was in een storm.

Ik ging naar buiten om te zien wat er gebeurde en hoorde kloppende geluiden uit onze laurierhaag. Nou, het lijkt erop dat daar een verdomd grote vogel was. Ik pakte mijn zware jas en ging naar buiten om hem vast te leggen. Nadat ik het in een doos had gekregen, bracht ik het naar een plaatselijk vogelopvangcentrum (de behandeling van het personeel was verschrikkelijk, dat heb ik ze ook laten weten) en liet het in hun kooien achter.

Ik was blij om te weten dat het geen pijn deed, maar misschien leerde ik weg te blijven.

Het lijkt erop dat het een "Stick Hawk" was (God wat een mooie gouden ogen) en op een paar van de kleine vogels was gedoken, de draden had geraakt en in de struiken werd geslingerd. Ik heb nooit meer van die vogels (grote) in de buurt gehad (ik denk dat iemand een bericht heeft doorgegeven!) En de kleine vogels, denk ik, aten toen in vrede.

Ik ben blij dat je mij ook jouw verhaal vertelde, want ik was die kleine jongens vergeten. Het was echt zo'n geweldige ervaring om ze vet te mesten!!
Je weet niet hoe graag ik er een wilde houden, maar ik zorgde ervoor dat ik er wild omheen bleef kijken.. het was echt leuk! Alleen duurde de voedertijd zooooo lang! Maar het was cool...je zou het geweldig hebben gevonden!