Negen levens... miauw!

Hm, laten we eens kijken...

18 jaar oud, Phoenix Arizona.

Ik reed in een Camaro Z28 cabriolet uit 69 (god, ik hield van die auto). Ik had de hele zomer gewerkt om een gloednieuwe set Cragar-velgen voor mijn auto te kopen en reed om ongeveer vier uur 's ochtends over de Black Canyon-snelweg. Laten we zeggen dat ik het leuk vond om de nieuwe velgen uit te proberen, met de bovenkant naar beneden en iets meer dan 160 km/uur toen ik een onderdoorgang naderde...

De linkervoorband ontplofte en als een idioot vocht ik tegen de slip in de verkeerde richting... plotseling met een misselijkmakend geknars zag ik hoe de neus van de auto plotseling zakte en instinctief dook ik naar de vloerplaat toen de auto begon te kantelen over het uiteinde (geen veiligheidsgordel). Toen ik wakker werd, lag ik naar mijn auto te staren, omringd door paramedici en politie. De brandweer liet mijn auto in stukken hakken met de kaken van het leven, die ze nodig hadden om de transmissie uit mijn borst te wrikken, waar deze door de vloerplank was gescheurd, waardoor ik onder het dashboard kwam te zitten... vliegen. De auto stond 30 meter van de snelweg op de oprit, ondersteboven. Ik liep weg met gekneusde ribben.

(Cragar kocht een nieuwe auto voor me toen werd vastgesteld dat het de hoogwaardige velg was die kromp, waardoor de auto omsloeg.)

26 jaar oud, Baton Rouge, Louisiana.

Het was twee uur rijden van New Orleans naar Baton Rouge om aan de slag te gaan op een bouwplaats waar een nieuwe verwerkingsfabriek werd gebouwd voor de Stuaffer Chemical-fabriek. Ik was aan het carpoolen met een andere voorman en ongeveer 40 minuten na de klus begonnen we te regenen. Omdat het betaaldag was en we wisten dat het zou regenen... begonnen we plannen te maken om naar de klus te gaan, onze cheques te pakken en naar huis te gaan om te gaan vissen voordat de storm New Orleans bereikte (Bass sloeg geweldig vlak voor een stormfront) . We reden het grindparkeerterrein op, rolden alle ramen goed dicht en liepen een kwart mijl naar de koperen hut waar we onze cheques konden ophalen.

Ongeveer halverwege hoorden we iets dat leek op een goederentrein die achter ons aankwam en zagen hoe een tornado ongeveer 500 meter verderop neerstortte. Ik dook naar de greppel aan de kant van de weg terwijl mijn maatje naar de andere kant dook. Ik kan me nog herinneren dat ik tijdens de duik de sloot vol water zag leegzuigen toen ik in de modder landde en mijn voeten weer de lucht in voelde gaan en de tornado langs ons heen raasde en door de parkeerplaats raasde. Er bleef geen enkel stukje glas achter in iemands auto's, omdat de druk ze allemaal eruit blies. We zijn er nooit in geslaagd om te gaan vissen.

30 jaar oud, Lake Charles Louisiana.
Ik werkte aan een ommekeer om een nieuwe elektriciteitscentrale online te krijgen voor de eerste keer opstarten. Mijn taak was het opzetten van steigers om werknemers toegang te geven tot onbereikbare locaties... Eén daarvan bevond zich bovenaan de staalconstructie, zo'n 60 meter boven de grond. . De steiger die ik aan het bouwen was, was nog zo'n tien meter hoog en ik liep rond het bovenste frame, nieuwe poten van 3 meter stekend, terwijl ik op een 5,5 cm brede pijp liep, toen mijn voet uitgleed.

Ik gooide het 3 meter lange been de ene kant op en ik ging de andere kant op, midden op de steiger die ik net aan het bouwen was. mijn vingers sloegen tegen een van de dwarsbalken terwijl ik omdraaide en ik kon genoeg voorwaartse trekkracht krijgen om mijn arm over de diagonaal te werpen. Ik voelde de impact toen ik de volgende dwarsbalk raakte en mijn schouder uit de kom rukte, maar ik kon mijn veiligheidsharnas lang genoeg vasthouden om me op mijn plaats te houden en het koord over de stang te gooien en te vergrendelen voordat ik flauwviel. Waardoor ik aan de onderkant van de steiger bungelde, 50 meter in de lucht, met niets tussen mij en de grond behalve de veiligheidsgordel van touw.

32 jaar oud, Longville, Louisiana

Was lid van de vrijwillige brandweer, en omstreeks vier uur 's ochtends kregen we opnieuw een pagina over een minibusje dat zojuist op de snelweg was gereden, zo'n vijf kilometer van het huis. Terwijl de vrouw naar haar auto rende en vertrok in een straal water stof, op weg naar de reddingstruck. Ik zat in mijn Ford Ranger, de lichten flitsten en de versnellingen blokkeerden, terwijl ik naar de radio greep. Ik ging regelrecht naar het wrak toen ik hoorde dat het paramedische team de reddingstruck al aan het rijden was en ze in minder dan 3 minuten kreeg... Adreneline doet bizarre dingen met een mens.

Ik was als eerste ter plaatse... en het was slecht. de hele voorkant van het omgekeerde busje stond in brand en ik zag drie of vier mensen binnenin worstelen. Ik kon de bestuurder en een passagier voorin uit de zijruiten trekken, had de achterruit opengebroken en probeerde de twee tieners die vastzaten op de achterbank te bevrijden. Ik kreeg er één losgesneden van haar veiligheidsgordel en tilde haar er letterlijk uit en duwde haar uit het glas achter me, zelfs toen de voorstoel een vuurbal was... ik probeerde nog steeds het tweede kind los te snijden, een jongen van ongeveer 16 toen Mijn voeten werden vastgepakt en ik werd eruit getrokken. de vuurbal toen de achterbank uitbarstte, bezorgde me derdegraads brandwonden tot aan beide ellebogen en deed het vizier op mijn helm smelten... Het vizier is geclassificeerd als 1200 graden Fahrenheit.
Het is ons niet gelukt de jongen te redden.

Ik denk dat dat betekent dat ik er nog zes over heb.

Jimbeaux krijgt 10! Hij rockt, dus de extra.

Medtrans

Het had de hele dag geregend, het bleef rond het vriespunt hangen, dus de regen die viel WAS regen TOT het vallen van de avond. Toen was elk viaduct in de provincie een ijslaag.

Ik reed verder in een kleine S-10 met achterwielaandrijving, op weg naar het huis van mijn vriend, raakte rond 55 uur een overbrug en begon te glijden. Ik reed regelrecht tegen het tegemoetkomende verkeer aan, maar miste op de een of andere manier net elke auto, draaide helemaal rond naar de overkant van de weg, raakte de greppel opzij en rolde mijn vrachtwagen van een steile dijk af. Ik landde ondersteboven, de wielen van mijn truck draaiden nog steeds totdat ik mijn voet van het gaspedaal haalde. Ik sprong eruit... en voelde de pijn in mijn ribben. AUW. Gebroken ribben doen pijn.
Ik had geluk die nacht, met alleen gebroken ribben. Een jonge moeder verloor haar leven in een ander deel van de stad vanwege het weer.
Ik weet dat ik die nacht een van mijn negen levens heb opgebruikt. Misschien zelfs twee.
Ik geloof echt in Gaurdian Angels, en ik weet dat ik die avond mijn grijze haar heb gegeven.

PMM2008

ja pam..ik ben bij je. Ik zeg altijd dat ik een of twee beschermengelen bij me moet hebben,

en ik zou zeker een boek kunnen schrijven, dus ik begin er niet eens aan, maar ik zou zeggen dat ik er zelf nog één heb, misschien nog wel 1 1/2 leven over.

mauw