De jeugd van vandaag

Ik ben vandaag in de war over sommige kinderen. Mijn stiefzoon kwam drie maanden geleden bij ons logeren. Hij belde zijn vader nadat hij was afgestudeerd en zei dat zijn moeder en hij ruzie hadden. Zou hij bij ons kunnen intrekken. Ik had er geen probleem mee Zijn vader vertelde hem dat hij werk moest zoeken en niet de hele dag moest wegslapen. Oké... waarschuwingsbord daar, want dat is wat hij deed: opblijven tot 2 of 3 uur en opstaan om 12 of 1 uur. In totaal heeft hij 3 sollicitaties ingediend en verder niets. Hij wilde zijn vader niet helpen met tuinwerk of met wat hij ook maar van hem vroeg. Vorige week liet hij ons weten dat hij terug wil, dus nu moesten we zijn vlucht terug betalen en ja die hebben we hier ook betaald. Hij heeft hem dingen gebracht sinds hij hier kwam, waar hij niet eens voor kon bedanken, een enkele keer een spel van $ 60 dat hij drie weken later wilde inruilen. Bijna vergeten dat hij er nooit uit komt de kamer waarin hij zich bevindt, behalve het douchen en eten en het eetgedeelte..nou, er is altijd eten in ons huis en toch komt hij om 5 of 6 uur naar buiten alsof het eten al klaar is...grrrrrrrrrrr Mijn man heeft hier echt last van. Sorry, het was niet mijn bedoeling om een boek te schrijven maar ik denk dat we onze kinderen misschien wilden geven wat we niet hadden en het verprutsten. De... je had mij, nu kun je voor de rest van je levenshouding voor me zorgen

Het spijt me zo, Roos.

Ik denk niet dat dit noodzakelijkerwijs een teken is van alle hedendaagse jongeren.
Persoonlijk ben ik tot nu toe gezegend met respectvolle kinderen.
Mijn dochter is 21 geworden en is nog niet naar een bar geweest. *schokkend*. Het ergste dat ik in 21 jaar van haar heb gekregen, was rollen met mijn ogen.
Ik zal niet te snel iets zeggen, aangezien mijn zonen 10 en 14 zijn, dus ik moet met hen duimen.

Ik denk dat veel kinderen (en volwassenen) het gevoel hebben dat ze er recht op hebben. Misschien waren het allemaal wij, moeders, die werkten en probeerden het thuiszijn te vervangen door geldelijke dingen. Misschien.

Ik weet zeker dat uw man gewond is. Ik zou zijn. Het is moeilijk naarmate ze ouder worden, maar het is nooit te laat voor een harde liefde.

Veel succes en hou vol.

Rose, ik heb soms hetzelfde gevoel als jij over onze jeugd van vandaag, maar dan breng ik wat tijd door met mijn drie geweldige tienerneven en neefjes en besef ik dat er echt een aantal behoorlijk geweldige jonge mensen zijn. Mijn zus en haar man zijn erg betrokken bij hun kerk, net als hun kinderen. Ze hebben hun kinderen met veel liefde, respect en discipline opgevoed als dat nodig was. Ik denk dat er in de wereld van vandaag zoveel invloeden van buitenaf zijn die het gedrag van onze kinderen beïnvloeden, dat ouders vaak in de minderheid zijn als ze proberen ze op te voeden met een hoge moraal, arbeidsethos en respect voor andere mensen. Als kind was ik niet zo gelukkig en er zijn een aantal nare dingen met me gebeurd, maar ik liet me er als volwassene niet door verpesten... mijn ouders waren soms slecht als verantwoordelijke volwassenen! Maar het ging nog steeds goed met mij... en ik wed dat je stiefzoon er op een gegeven moment wel achter zal komen, hopelijk. Zoals Gabby opmerkte, kan stoere liefde een zeer waardevol instrument zijn voor sommige van de meer uitdagende jongeren.

Mijn dochter heeft mij vanaf haar twaalfde tot haar achttiende zoveel verdriet bezorgd, dat ik dacht dat ik dit nooit zou overleven. Ze was verschrikkelijk. Ik wachtte altijd op het telefoontje om haar op te halen uit de gevangenis... of een mortuarium, omdat ze zo'n uit de hand gelopen tiener was. Maar er gebeurde iets wonderbaarlijks met haar op de dag dat ze ons huis verliet (op haar 18e verjaardag). Ze besefte wat een harde wereld het is zonder dat haar ouders elke dag over haar waken. Uiteindelijk kwam ze aan de goede kant van de gevangenis terecht... en werd plaatsvervangend sheriff... zeer betrokken bij de handhaving van bendes... getrouwd en voedt nu haar eigen kinderen op met een strengere hand dan ik ooit heb gehad... stel je voor dat !

Houd vol meid...

Rose probeer het niet zo moeilijk te nemen en je man ook, het spijt me dat ik dit lees. MAAR er is iets waar tieners doorheen gaan. Er is een mogelijkheid dat hij depressief is (en ik zal zeggen dat als hij games speelt, ze verslavend zijn, geloof me, ze willen niets anders doen dan dat spel spelen en zullen zichzelf opsluiten om het te doen) eraan wennen om niet elke ochtend op te hoeven staan zoals hij naar school ging, is als een vakantie als je het niet hoeft te doen. waar hij met zijn moeder over vocht, misschien is het hetzelfde, proberen hem eruit te krijgen om een baan te krijgen, als ze het gemakkelijk hebben, geloof me, ze houden het zo TENZIJ een ouder de voet op de grond zet en hardcore wordt.. zeg zoiets als .. zoek een baan, doe iets met je leven, we hebben je hulp NODIG.. er zijn twee dingen die hij nu zou moeten doen, aangezien hij geen verantwoordelijkheid heeft en dat is zijn hulp bieden en respecteren wat je zegt.. de consequenties moeten zijn Er is een tijdslimiet en als hij niet aan de bal komt, heeft hij geen plek om te slapen, te douchen en zijn spel te spelen.

het werkt voor de meeste tieners..

Bedankt, ik ben het niet, maar mijn man is echt van streek. Ik zeg hem dat hij hem de tijd moet geven en moet ophouden met schuldgevoelens. De scheiding was niet zijn schuld, maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet dat al onze jongeren dat wel zijn. niet lui of heb de 'het maakt me niet uit'-houding... godzijdank. Naast dat mijn zoon zijn auto-immuunziekte heeft, ben ik ook gezegend. Ik hoop voor zijn eigen voordeel dat hij verandert en beseft dat niets in het leven gratis en wil is word het soort man waar zowel hij als zijn vader trots op kunnen zijn. PS....ja, hij deed hetzelfde met zijn moeder en hij gaat vrijdag terug, ik hoop echt dat alles goed gaat voor hen beiden.

Ik zie tegenwoordig veel verwende kinderen zoals deze, Rosebud, en ik denk dat jij of zijn vader op dit moment niet veel kunnen doen om hem te veranderen.

Ik kan me alleen maar voorstellen hoe je man zich voelt, Rosebud. Maar hoe groot is de kans dat hij over een paar weken een telefoontje krijgt en zijn zoon vraagt of hij terug mag komen?

Je man klinkt als een heel zorgzaam persoon en hij hoeft zich nergens schuldig over te voelen. Zijn zoon heeft het geluk dat hij een vader heeft waar hij op terug kan vallen.

blauw

Heel waar, Blue, maar zoals het er nu voor staat, nadat ik VEEL geld aan hem heb uitgegeven, en heb geprobeerd hem op zijn minst met hem te laten praten, enige waardering te tonen, wat hij niet heeft gedaan, denk ik niet dat dat gaat gebeuren. Mijn man heeft een zeer moeilijke jeugd gehad, die hij op de een of andere manier heeft overwonnen om een zorgzame vader te worden, en ik denk dat hij, door het totale gebrek aan respect dat hij heeft gekregen, nu het harde liefdesgedoe gaat doen. Het brak mijn hart om hem te zien huilen toen zijn zoon besloot dat te doen. Het lijkt erop dat de enige keer dat hij dat doet, is wanneer hij iets van hem wil, en dat is meestal geld en de bank heeft niet meer besloten.

Wat ontzettend verdrietig Rosebud. De zoon van je man heeft er geen idee van, hè. Op een dag, als deze jongen ouder is, hoop ik dat het hem als een hoop stenen raakt en beseft hoe slecht hij zich heeft gedragen. Het klinkt als een geval van jezelf eerst, jezelf als laatste, als je nog over bent, weer jezelf.

blauw

Precies Blue, we hopen alleen dat als hij een man wordt met meer levenservaring, hij zal begrijpen waar zowel zijn vader als zijn moeder vandaan kwamen, anders ben ik bang dat hij een moeilijke weg voor zich zal hebben.

Ik ben niet zeker van de rest van de wereld, maar in Nieuw-Zeeland hebben de jongeren geen respect voor de samenleving. Dit is steeds meer een probleem geworden vanwege een reeks factoren. :

(a) Discipline is uit het raam nu de riem uit de scholen is gehaald. Dit was een vorm van lijfstraffen, hoewel archaïsch qua klank, maar het bracht wel enig respect in de vroege stadia van de ontwikkeling van het kind.

(b) De fundamentele moraal en waarden die vroeger gebruikelijk waren
gaan helaas verloren... de komende generaties krijgen geen kernwaarden aangeleerd... en het begint thuis... ook cycli van armoede kunnen de ontwikkeling belemmeren.

(c) Kinderen worden steeds meer gemediatiseerd en tv's worden voor velen draagbare babysitters ... net als playstations ... en enz. enz. Ik herinner me dat ik eens een boer ontmoette die zijn kind geen tv liet kijken omdat hij dacht dat dit beter was voor zijn zoon om de echte wereld te ervaren ... en niet iets op een scherm.
Destijds hield ik geen rekening met de diepgang van zijn denken, maar naarmate de tijd verstreek, zag ik zijn punt wel. Over blootstelling aan de media kan niet productief zijn. Ik denk dat je zou kunnen zeggen dat het ervan afhangt of de media ook worden blootgesteld. algemene nadruk is duidelijk zichtbaar in de natuur.

(d) Kinderen in Nieuw-Zeeland blijven klagen dat ze zich de hele tijd vervelen..De helft gaat van school af alleen maar om de uitkering te krijgen en te gaan 'roamen'..rondtoeren in mama en papa's 20k BMW om er cool uit te zien en hun vrienden mee te nemen voor een rijden ..dronken worden ..dan *bang* de realiteit raakt ... het probleem is waar begin je .. ik zie een hele generatie vóór mij proberen mijn generatie na te bootsen ... en ze komen niet eens in de buurt .. zo zijn ze verkeerd gekloond experiment ...kinderen lopen tegenwoordig uit de hand.

Het beste wat ik kan bedenken is Old School Tactics zoals in de jaren twintig...nou ja
dat is mijn vijf cent waard voor de jeugd.

Je man voelt zich gekwetst en dat begrijp ik, maar ik hoop dat hij altijd trots op zichzelf is omdat hij er voor zijn zoon is, terwijl zoveel doodgeslagen vaders dat niet zijn.

Hij deed wat goed was voor zijn kind en ik hoop dat hij dat beseft. Misschien zal zijn zoon, als hij ooit zelf een gezin heeft, de fouten inzien die hij heeft gedaan.

Lippen