Wat één man doet om werk te vermijden......

Hallo jongens en poppen,

Terwijl de meeste mensen wanhopig op zoek zijn naar werk, is er een man die er alles aan heeft gedaan om niet te hoeven werken.

Zo erg zelfs dat toen de werkloosheidsfunctionarissen op het punt stonden te beslissen of de man geschikt was om te werken, hij besloot het heft in eigen handen te nemen... letterlijk.

Hans Url uit Oostenrijk wachtte tot zijn vrouw en zoon het huis verlieten, pakte een elektrische zaag en hakte zijn voet tot aan de enkel er volledig af. En om ervoor te zorgen dat het niet opnieuw kon worden bevestigd, gooide het in een d kachel!

Uiteindelijk moest hij een ambulance bellen omdat hij doodbloedde. Ziekenhuisfunctionarissen konden de voet terughalen, maar konden hem niet opnieuw vastmaken. Zijn toestand is nu stabiel en hij is overgebracht naar een psychiatrische afdeling.

Hij is sinds 2003 werkloos en lijdt aan een depressie.

Vindt u dat hij een uitkering moet blijven krijgen? Hoewel hij zichzelf de fysieke handicap heeft gecreëerd om werk te vermijden, is zijn mentale stabiliteit ver weg.

Lippen

Of hij krijgt een uitkering, of hij blijft op de psychiatrische afdeling, hoe dan ook, iemand anders moet voor hem betalen..........

Hij heeft zeker psychiatrische hulp nodig, en dit gebeurt wanneer mensen vermijden om hulp te vragen omdat ze denken dat er geen andere uitweg is. Ik vraag me af of hij familie of vrienden heeft, iemand die had kunnen merken dat er iets niet klopte.

Doet me denken aan de man die zichzelf zwaar bezeerde en werkte en bang was voor een langzame dood. Vervolgens schoot hij met een spijkerpistool verschillende spijkers in zijn hoofd, in de veronderstelling dat hij er snel een einde aan zou maken. Hij heeft het echter allemaal overleefd....

Hoe extreem en hoe triest. Johan heeft gelijk: hoe dan ook zullen de belastingbetalers voor hem betalen, of het nu gaat om een uitkering of een psychiatrische afdeling.

blauw

Het is zo triest dat hij dacht dat dit een antwoord was, een alternatief voor het niet onder ogen zien van de frustratie van het vinden van passend werk. Als hij nu depressief is, heeft hij zijn depressie gewoon verviervoudigd als hij zich precies realiseert wat hij heeft gedaan en het leven moet beëindigen zonder de voet waarmee God hem heeft gezegend en het feit dat hij het zelf heeft gedaan. Nog iets: zonder voeten zijn is niet zozeer een arbeidsongeschiktheid, er zijn genoeg banen die blijven liggen. Om daar nog aan toe te voegen: hij heeft ziekenhuisrekeningen in overvloed, een lang proces van rehabilitatie, geen werkloosheid, een beperkter soort baan waarvoor hij in aanmerking komt, ik weet niet of invaliditeit loont voor het opzettelijk verwonden van jezelf. Niet om grappig of gemeen te zijn, maar ze hadden die voet gewoon recht in zijn kont moeten duwen, dat was heel stom wat hij deed. Er is zoveel waar je contact mee kunt opnemen, bijvoorbeeld zijn vrouw, misschien had ze iets kunnen herkennen en hulp kunnen zoeken.

Belastingbetalers betalen voor uitkeringen? Het lijkt mij dat deze man beslist ziek was en dat hij zijn deel van zijn bijdrage aan de beroepsbevolking volledig te danken heeft. Deze man heeft duidelijk recht op enige hulp, belastingbetaler of niet. In een groot deel van dit gebied worden gevallen van medische invaliditeit over het algemeen in de miljoenen toegekend, vergelijkbaar met een socialezekerheidsprogramma dat individuen die volkomen nutteloos worden bevonden, nog langer verzekerd zijn en daarom grote bedragen op hun individuele rekeningen hebben staan. heh.. in de VS worden deze rekeningen vaak geplunderd doordat de huidige regering gebruik maakt van toezichtsbestedingsplannen, dwz. het verdelen van de verzekerde rijkdommen van individuen onder de kansarmen die nooit hebben gewerkt of welke belasting dan ook hebben betaald.

Oké, dit is een triest geval,

Ik moet deze lange verklaring zeggen,

dit kan veel verschillende opvattingen veroorzaken, maar zo zijn mensen en het leven, iedereen heeft recht op zijn eigen mening

Hier gaan we,

Eigenlijk heb ik geestelijke gezondheidsproblemen gehad sinds ik een kind was, ik was vrijwel elke week altijd in en uit het ziekenhuis, en toen ik 15 was, werd ik vervolgens voor 4 maanden op een patiëntenafdeling geplaatst en daarna ongeveer 2 of 2 maanden op de polikliniek geweest. 3 maanden en toen dat allemaal voorbij was, was ik toen 16 en bijna 17, dus ik besloot dat het genoeg was. Ik ga een training volgen die ik heb gedaan om aan mijn ouders te bewijzen dat ik onafhankelijk kan zijn.

dus ik deed dit een jaar lang tot ik 18 was en toen moest ik naar een vergadering omdat ze wilden weten of ik wilde worden doorgegeven aan volwassenenservies en ik sloot mijn zaak (een beslissing waar ik echt spijt van heb) omdat die beslissing mij deed eigenlijk eenzaam en vastgelopen om hulp te krijgen, als mijn zaak nog open was, zou ik waarschijnlijk in een veel veel betere situatie verkeren waarin ik me nu bevind, en uitkeringen zijn niet wat ik wil hebben

ik wil werken,

ik had af en toe een baan toen ik 17 tot 21 was ik had ongeveer zes verschillende banen, maar ik kon ze niet behouden vanwege mijn geestelijke gezondheidsproblemen en angstgevoelens, ik was toen jonger dus ik wist niet dat ik last had van angst dacht ik alleen maar niet kunnen slapen was gewoon een onderdeel van werken, maar pas later, toen ik volwassener was en dingen op internet las, besefte ik dat ik angst heb en al mijn andere dingen waarmee ik werd gediagnosticeerd, dus dit was maar een korte uitleg zodat u het begrijpt.

en nu tot op de dag van vandaag, voordelen IK HAAT ZE, ik wil zo graag werken, maar het is mijn angst die me tegenhoudt, omdat een slechte nacht mijn hele slaappatroon in de war brengt en het zou betekenen dat ik 2 of 3 keer moet werken ploegendiensten zonder slaap als ik wel werkte, dus het is niet dat ik niet wil werken, het is het feit dat ik niet kan werken omdat het mijn gezondheid schaadt, en je weet dat het ergste van dit alles is dat wanneer je een uitkering aanvraagt, zij dat niet doen Houd er rekening mee als u last heeft van geestelijke gezondheidsproblemen OF ANGST, en ik vind dit volkomen schandalig, ze zouden er koste wat het kost rekening mee moeten houden, want hoe verwachten ze van een persoon die aan angst lijdt een normaal werkleven te leiden, het is eigenlijk onmogelijk, ik heb een paar jaar geleden ook een doktersbriefje gekregen en daarin stond feitelijk dat ik er niet in kan werken vanwege mijn angst, maar dat is gewoon niet goed genoeg voor de uitkering, dus ook mijn uitkering stopt eind dit jaar, dus Ik ben hier echt bezorgd over, omdat het zo'n gevecht is en nu de conservatieven aan de macht zijn, veranderen ze het hele systeem, dus het zal voor mij totaal onmogelijk zijn om de voordelen te blijven krijgen die ik momenteel krijg.

dus deze draad die lippen maakten, deed me aan mijn hele situatie denken, en wie weet of dit ook voor deze man hetzelfde geval was, hij had geen andere keus,

Nou om eerlijk te zijn, welke andere optie zal ik hebben, ja ik ga praten en alles proberen, maar als het einde van het jaar aanbreekt en het er niet goed uitziet, ben ik echt ongerust en bang voor wat er met mij gaat gebeuren .

Bedankt voor het lezen

LuckyRJ

(ik kan niet geloven dat ik zoveel op een openbaar forum heb geopend)

Dat is helemaal goed RJ, ik ben ook "mentaal". Ik heb balans gevonden in mijn medicatie en de wijsheid van mijn huidige leeftijd. Bij mij lijkt het erfelijk. Mannetjes van mijn moeders kant lijken in de afgelopen generaties het meest getroffen te zijn. Ik was de oudste van mijn generatie in zowel de familie van mijn moeder als mijn vader en werd getroffen door een psychose, die zich ontwikkelde met mijn leeftijd en dergelijke. Om vervolgens uit te barsten in een volslagen schizo-affectieve stoornis en de depressie die gepaard gaat met de onstabiele mentale toestand. Ik begon dit gezondheidsprobleem op te merken bij de Amerikaanse marine en werd gedwongen om Anders dan Eervol te stoppen zonder voordelen (OTH). Tegen die tijd was ik nutteloos voor welke werkgever dan ook op de arbeidsmarkt. Jarenlang worstelde ik om een beroep in de drukkerij op te pakken. Mijn moeder heeft het grootste deel van haar beroep uitgeoefend. Ik heb in drie jaar tijd een heel mooi bedrag verdiend met mijn productie. Ik heb de hele regio fysiek grootgebracht om te kunnen concurreren. Ik was een hard werkpaard en vervulde een vitale en fysieke functie op de binderijafdeling van het laatste bedrijf waar ik werkte. en dan teruggevallen op een "Carl" uit de film "Sling Blade", als je dan een foto van mij leuk vindt.
Het is heel moeilijk te accepteren dat je niet in de algemene beroepsbevolking kunt functioneren. Vooral omdat ik zelf zo vol gas en aandacht ben in mijn inspanningen, of ik nu in dienst ben of wat dan ook. Natuurlijk krijg ik voordelen, dat vind ik niet erg, centen van een betaling vergeleken met wat ik zeker op mijn individuele account heb of op mijn account had staan. De waarheid is dat mijn betalingen alleen al minstens tien keer zo hoog zouden moeten zijn als nu. Ik heb hard gewerkt, mijn wapendiensten opgeofferd, en ik word ouder, armer en minder afhankelijk.
Om het samen te vatten.. Ja Lips.. ik denk dat deze man het verdient om "voordelen" te krijgen of enige andere vorm van hulp die hij kan.

Financiële hulp is er voor de mensen die het echt nodig hebben. Of zij de enigen zijn die het krijgen is een ander verhaal, maar deze man heeft het zeker nodig. Hij heeft ernstige problemen en verdient steun terwijl hij hulp krijgt. Ik betwijfel of het gewoon een sterk verlangen om lui te zijn was dat hem ertoe bracht te doen wat hij deed. Hij moest een sterke angst en angst hebben om daar weg te komen.

Hier valt naar mijn mening niet veel over te zeggen, die man is ziek en hij zou in een psychiatrisch ziekenhuis moeten liggen. Wie daarvoor betaalt is niet zo belangrijk, hij is duidelijk geestesziek en moet als zodanig behandeld worden.

Oké, wacht even. Misschien heb ik het verkeerd begrepen. Ik dacht dat ik las dat deze man dit met opzet deed om te voorkomen dat hij een baan zou krijgen en door zou gaan met een uitkering? Als dat is wat ik lees, dan blijft mijn opmerking staan. Als de man nu zijn voet afsnijdt omdat hij psychische problemen heeft en er vooraf is vastgesteld dat er sprake is van een psychische aandoening, dan heeft hij vanwege de geestesziekte zijn eigen voet afgesneden. dan is dat iets anders, hij zou de hulp verdienen die nodig is.. geestesziek en wanhopig zijn zijn niet hetzelfde..

Ik zei wat ik zei om een ander perspectief op het onderwerp te geven en ik ben het met je eens als het opzettelijk was gedaan, maar ik gebruikte alleen mijn eigen situatie als voorbeeld van wat deze man ertoe zou kunnen hebben aangezet te doen wat hij deed als dit het geval was

(Ik veronderstel dat een speer van het moment-reactie mij opnieuw overnam toen ik op deze draad reageerde)

gl allemaal

LuckyRJ

LuckyRJ je hoeft je nooit te verontschuldigen omdat je gepassioneerd bent over een bepaald onderwerp. Je hebt je situatie en je hart geopend en niemand kan je daarvoor ooit straffen. Ik dank je voor het openstellen en delen van zulke moeilijke omstandigheden in je leven. Er is moed, moed en vertrouwen nodig in uw LCB-gemeenschap en daarvoor wordt u gerespecteerd.

Ik weet niet hoe het systeem in Groot-Brittannië werkt om uitkeringen te innen als iemand een verstandelijke beperking heeft, maar misschien is het een kwestie van meer medisch bewijs krijgen. Ik weet dat het in de VS ook moeilijk te bewijzen kan zijn. Maar als iemand regelmatig een therapeut bezoekt, helpt het enorm om te bewijzen dat er psychische problemen zijn.

Ik heb nooit echt begrepen waarom mentale problemen veel vaker worden bespot, omdat ze net zo slopend kunnen zijn als fysieke handicaps. Misschien is een van de redenen hiervoor dat mensen het systeem proberen te misbruiken en dat dit moeilijker te bewijzen is. Helaas is het erg verdrietig voor de persoon die echt hulp nodig heeft.

@imagin...........je hebt gelijk en je hebt gelijk! Het is als een catch 22. Aan de ene kant zou de man geen voordelen moeten krijgen voor het uithalen van zo'n stunt, maar aan de andere kant is iedereen die zoiets wel doet duidelijk geestelijk radeloos en gestoord. Het is dus een lastige situatie om te zien hoe de overheid hiermee zal omgaan.

Lippen

Heel erg bedankt voor je vriendelijke woorden, lippen en ik ben het volledig met je eens met wat je zei,

Het enige dat ik als bewijs heb, zijn de doktersdossiers, want zoals ik al zei, ik heb mijn zaak gesloten toen ik 18 was, maar ik ga altijd naar de dokters met dezelfde problemen, dus het staat in mijn dossier dat al deze problemen altijd aan de gang zijn. Het is mij een raadsel waarom dit in mijn administratie ook gewoon niet genoeg is, ik zal gewoon iets moeten uitwerken, denk ik

nogmaals bedankt lippen

LuckyRJ