Wat moet je kinderen vertellen over de Kerstman?

Ah, de oude Kerstman-kwestie!

Dompelen we onze kinderen onder in de Amerikaanse persoon en magie van de Kerstman, in een poging onze eigen herinneringen aan onze kindertijd te raken?

Behandelen we de Kerstman als een klein onderdeel van Kerstmis en de feestdagen?

Of laten we kinderen al vroeg weten dat de Kerstman een mythe en figuur op de markt brengt die bedoeld is om Amerikanen geld te laten uitgeven?

Jaren geleden deed ik eens zendingswerk in een zeer arm gebied van Midden-Amerika. Ik vroeg de plaatselijke dorpsbewoners wat zij van de Kerstman vonden? Ze lachten me ongeveer de hut uit. Dit was een van de armste regio's ter wereld en het werd mij duidelijk dat Santa een zeer (hogere/middenklasse) Amerikaanse uitvinding was. Verder lezen toonde aan dat er geen echt verband bestond tussen Sinterklaas uit de geschiedenis en de Thomas Nast-figuur die we vandaag de dag verafgoden.

Ik heb vier kinderen. Ik laat de Kerstman leuk zijn terwijl hij nog heel klein is, en zorg ervoor dat hij de Kerstman tijdens de kerstperiode als een klein (maar leuk) figuurtje ziet. Ik ben eigenlijk een van die ouders die Kerstmis proberen te vieren over de geboorte van Jezus en wat het betekent om vrede op aarde te hebben.

Sinterklaas is dus leuk! De Kerstman levert echter ook enkele grote problemen op. Deze omvatten:

1. Waarom krijgen de arme kinderen van Midden-Amerika, Hatti en Irak geen speelgoed van de Kerstman?
2. Waarom meldt het Leger des Heils dat tot wel 30 miljoen kinderen in de VS geen “bezoek” krijgen van de Kerstman?
3. Psychologisch gezien creëert de Kerstman een aantal interessante onopgeloste kinderproblemen. Merk op hoeveel volwassenen problemen hebben met Kerstmis, de kindertijd en de Kerstman.

Ik was in MO en terwijl ik daar was, ontmoette ik een kerk waarvan de pastoor absoluut een hekel had aan de vermelding van de Kerstman omdat deze "afleidde van de heiligheid van Jezus en God" en eerlijk gezegd moest ik het ermee eens zijn dat hij gelijk had.

Vervolgens denk ik dat je me gaat vertellen dat er ook geen paashaas is!


kat

Gelukkig hoefde ik niet na te denken over wat ik tegen mijn dochter moest zeggen over de Kerstman... ze kwam er zelf achter toen ze ongeveer 8 of 9 was. Ik denk dat ze het niet verwachtte, omdat ze het eigenlijk wel verwachtte. dat alles was teleurgesteld toen ze het vroeg en ik nee zei.

Het hele kerstpakket, inclusief de Kerstman, is een enorm marketingevenement geworden. Daarom denk ik dat kinderen geleerd moeten worden om Kerstmis te zien als een kans om tijd met het gezin door te brengen, elkaar misschien cadeautjes te geven, maar in geen geval de winkels aan te vallen en waanzinnige hoeveelheden geld uit te geven alleen maar omdat iedereen het in december doet.

Ik heb ook nog meer slecht nieuws over de tandenfee.

kat

Heb je je ooit afgevraagd hoe deze wereld eruit zou zien zonder verbeelding?

Toen ik klein was, geloofde ik met heel mijn hart in de Kerstman. Toen ik erachter kwam dat de Kerstman niet bestond, deed het mij niets. Maar het deed me beseffen wat mijn ouders elk jaar doormaakten om een magische kerst te verzekeren Kerstman en de hele kerst schabill, ik ben enorm dankbaar voor die magische jaren, enkele van de beste herinneringen die ik zou kunnen hebben..ik zou het nooit anders willen, ik gaf het aan mijn dochter, en zorgde er altijd voor dat de Kerstman meebracht die cadeaus, we hadden geen open haard/schoorsteengoot dus heb ik er één gemaakt lol.. en tot op de dag van vandaag bedankt ze me dat ik haar dezelfde magische kindertijd heb gegeven als nu met haar eigen dochter, wiens ogen oplichten bij de gedachte en verhalen over de Kerstman.. laat ze geloven.. volwassenheid zal hen vertellen dat hij niet echt is.. als volwassen vrouw weet ik dat de Kerstman doet geloven..maar voor mij leeft hij in mijn hart, samen met al die vreugdevolle jeugdherinneringen.. echt

Ik weet niet of ik ooit echt in de Kerstman heb “geloofd”. We waren erg arm, dus we kregen meestal de benodigdheden voor Kerstmis, maar nooit de goede dingen die de welgestelde kinderen kregen. Ik ben een realist en heb het kerststukje snel door. Ik geloof echt dat er 'santa's' zijn, mensen die vrijelijk en genereus van zichzelf geven. Maar ik ben het ermee eens dat kinderen maar zo kort kind zijn dat het geen kwaad kan om hun fantasie te stimuleren.

Ik hou van je postfantasie... daar gaat het volgens mij echt om! Ik kan me OOIT herinneren dat ik dat intense gevoel van opwinding had dat ik als kind op kerstavond had, gewoon wachtend tot hij zou komen opdagen... had altijd koekjes en melk klaar en moest ALTIJD voor middernacht in bed liggen omdat hij dat niet zou doen. Dat zou niet gebeuren als we wakker waren en een kijkje naar hem probeerden te nemen, lol.

teoooo schattig katt lol en stel je een geweldig verhaal voor, ik ben het met je eens, laat de kinderen ook kinderen zijn

Lieve Kat

Ik vind dat kleine fotootje Katt leuk.

Ik vertelde mijn zoon altijd dat er een Kerstman was en dat we elk jaar de gehakttaart en het glas sherry achterlieten. Toen hij een jaar of tien was, zei hij tegen mij: "Kerstman is niet echt, hè mama". Ik keek in die grote blauwe onschuldige ogen en zei "nee, hij is geen echte lieverd". Hij barstte prompt in tranen uit. Zijn vriend had hem verteld dat hij niet echt was. Ik vond het jammer dat ik de situatie verkeerd had geïnterpreteerd, maar het was de manier waarop hij het verwoordde waardoor ik dacht dat hij helemaal zelf tot die conclusie was gekomen. Het was magisch zolang het duurde.

blauw

Precies.. hier hetzelfde..

ik herinner me een keer dat ik en mijn zus zo gek waren als we waren.. konden niet voor niets slapen.. we kregen het stomme idee om vicks op onze ogen te doen, zodat ze gesloten zouden blijven en we in slaap konden vallen.. het werkte een minuut lang toen.. OMGGGGG.. nu niet alleen dat we niet konden slapen, maar we hadden zoveel PIJN, huilend en schreeuwend...dat prikte urenlang..lmaaaooo, mijn moeder was zo boos op ons.. LMAO LMAO