Media stil over schietpartij in theater in San Antonio.

Van:




Op zondag 17 december 2012, 2 dagen na de CT-schietpartij, ging een man naar een restaurant in San Antonio om zijn X-vriendin te vermoorden. Nadat hij haar had neergeschoten, vluchtten de meeste mensen in het restaurant naast een theater.

De schutter volgde hen en ging het theater binnen zodat hij meer mensen kon neerschieten. Hij begon te schieten en de mensen in het theater begonnen te rennen en te schreeuwen. Het is net het Aurora, CO theaterverhaal plus een restaurant!

Vraag je je nu niet af waarom dit geen hoofdverhaal is in de nationale media, samen met de schietpartij op school?

Er was een districtsagent buiten dienst in het theater. ZIJ haalde haar pistool tevoorschijn en schoot de man vier keer neer voordat hij de kans kreeg iemand te doden. Dus aangezien dit verhaal duidelijk maakt dat het beste wat je kunt doen om een slecht persoon met een wapen tegen te houden, een goed persoon met een pistool is, behandelen de media het alsof het nooit heeft plaatsgevonden.

Alleen de lokale media besteedden er aandacht aan. De stad geeft haar volgende week een medaille.

Het genoemde theater was de Maya 14, wat 14 afzonderlijke theaters in één betekent. Wat een geluk dat de hulpsheriff er was en snel reageerde.

Het verbaast me dat dit de grote kranten niet heeft gehaald. Over manipulatie van de massa gesproken.

Bedankt voor het verhaal Chilly.

Nieuwsmensen hebben hun prioriteiten in de war, en dat is al een hele tijd aan de gang. Het is het aantal lichamen dat iets belangrijker of minder belangrijk maakt in het nieuws, dat is triest, maar zo is het helaas.

Dat is zo triest, Johnny en je zou het weten als je in de branche zit.

blauw

Ik denk dat het artikel erop probeert te wijzen dat de media het dragen van wapens op openbare plaatsen niet willen verheerlijken, zelfs niet door een hulpsheriff. Ze willen misschien dat we bang en hulpeloos zijn. Ik zou nooit iemand willen neerschieten, maar ik zou het zeker proberen als ik dezelfde kans kreeg als die hulpsheriff. Als we allemaal getraind waren in het gebruik van een vuurwapen en allemaal gewapend waren voor juist deze omstandigheden, zouden er misschien een paar aspirant-moordenaars zijn die twee keer zouden nadenken voordat ze hun wapen zouden trekken.

Maar blijkbaar volg ik de bandwagon niet. Ik kan niet geloven dat ze de namen en adressen van de verborgen wapenbezitters publiceren alsof het zedendelinquenten zijn! Ik begrijp dit helemaal niet.

Het nieuws is al een tijdje manipulatief, dat is zeker. Het lijkt erop dat hoe bloediger of hartverscheurender het verhaal is, hoe meer mensen ernaar kijken of het opmerken.

Ik ben nooit een fan van wapens geweest... ze maken me doodsbang. De gedachte dat ongetrainde mensen zichzelf bewapenen maakt me nog banger. Ik betwijfel of meer wapens in onze samenleving het probleem zullen oplossen.

Ik ben het met Rosebud eens: meer wapens = meer schieten = meer slachtoffers.

Ik ben opgevoed als jager, maar gebruikte alleen bb-guns en later geweren. Mijn eerste en enige cent schoot toen ik elf was en ik heb nog steeds de bon voor de verwerking.

Ik houd er niet meer van om in de buurt van wapens te zijn nadat ik getuige ben geweest van een dodelijke schietpartij en vervolgens met dat geweer voor de rechtbank moet demonstreren hoe de daad precies is uitgevoerd. brrrrr, de rillingen lopen over mijn koude, zachte rug.

MAAR...ik geloof wel in het recht om wapens te dragen. Ik begrijp dat de meeste burgers niet zijn opgeleid in of opgegroeid met wapens en ik begrijp dat de meeste mensen niet willen dat er wapens rondgedragen worden. Feit is echter dat deze schutters en anderen, zoals bendeleden, meer wapens hebben dan iemand ooit nodig zou kunnen hebben. Ik ben dus van mening dat meer van ons zich op hun gemak zouden moeten voelen rond wapens in het algemeen en dat meer van ons zouden moeten weten hoe ze er een moeten gebruiken om onszelf en anderen te verdedigen. Zelfs de kansen, om zo te zeggen.

Ik zou hopen dat als ik in een situatie zou zijn waarin een schutter een bedreiging vormde, *iemand* zijn wapen zou dragen en het probleem zou oplossen voordat iemand anders dan de schutter gewond zou raken. Als er genoeg mensen waren die goed opgeleid en bewapend waren, zou een schutter misschien wel twee keer nadenken voordat hij zou proberen de nieuwste massamoordenaar te worden.

Ik ben helemaal voor een betere oplossing. We zullen nooit van wapens afkomen. U kunt er zelfs een maken door uw printer en wat nieuw plastic "papier" te gebruiken. Ik herinner me dat in de jaren vijftig zip-guns werden gemaakt met behulp van een autoradio-antenne. Ik vroeg me af of onze ex-militairen de taak op zich zouden nemen om een wapen te dragen en bereid te zijn dit te gebruiken in situaties waarin de bevolking wordt bedreigd. Ik weet het niet. Er is geen goed antwoord.

Misschien heb je gelijk Chilly, ik heb wat statistieken bestudeerd. Hier is een voorbeeld:

Op 1 oktober 1987 werd de recht-op-carry-wet van Florida van kracht. (Deze wet vereist dat vergunninghouders voor verborgen vervoer 21 jaar of ouder zijn, een blanco strafblad/geestelijke gezondheidsdossiers hebben en een veiligheids-/trainingscursus voor vuurwapens voltooien.)

Sinds het begin van de Florida Right-to-Carry-wet is het aantal moorden in Florida gemiddeld 36% lager dan vóór de wet van kracht werd.

Zeer interessant dat dit niet de nationale krantenkoppen haalde, maar minder lokaal nieuws. Ik had het gevoel dat het na de schietpartij in Connecticut nieuws zou zijn dat snel zou verdwijnen. Ik wist niet zeker of het kwam omdat het zo vreselijk pijnlijk was, vanwege de tijd van het jaar, omdat het om kinderen ging, of uit respect voor de families.

Eén ding dat bij mij opkwam, was om geen massahysterie bij het publiek te veroorzaken. Na het lezen van dit verhaal vraag ik me af of dat het geval is. Terwijl de nieuwsmedia de vrije hand lijken te hebben om te berichten wat zij willen, is er altijd wel iemand hogerop die de touwtjes in handen heeft.

Dit is niet het eerste verhaal dat ik heb gehoord dat onopvallend is gebleven sinds de tragische schietpartij op een school. Ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben die eraan denkt dat een of andere gek een openbare plek betreedt waar ik onlangs was, of het nu een winkelcentrum of een bioscoop was.

De vraag is: moeten dit soort tragedies uit het publieke oog worden gehouden om massahysterie te voorkomen, of moet er veel publiciteit over worden gegeven?

Lippen

Er is een dunne lijn tussen het dienen van het algemeen belang en het maken van een show van een tragische gebeurtenis. Het publiceren van dergelijke evenementen kan ideeën opleveren voor zogenaamde copycats, terwijl het niet publiceren ervan niet eerlijk is tegenover het publiek. Het gaat er in mijn ogen om hoe je over zo'n gebeurtenis bericht, want het moet zeker in de media komen.